zirvelerin hepsi genelde güzel olur ama bu sefer ki dahada bi güzel oldu. hafta başında
hayde üzerinde hafiften çalıştık. bu arada bu beste bize ait değildir. bir yerden duymuştuk ama tam sözleri bilmiyorduk bir kaç yerinde oynayıp en son halini verdik. insan tek başına söyleyince nefesi yetmiyor gibi oluyor o yüzden çok iyi olmayacak düşüncesine hakimdim. ama zirvede topluca söylenince ve en sonunda fener... denen kısımda nirvanaya ulaşınca çok güzel oldu. bunu nevizadeden çıkarken, istiklalde yürüyerek taksime çıkarken, taksim metroya girerken hatta metronun girişini kapatarak, metroda, stada giderken ve bir kereye mahsusta stadyum da söyledik. o kadar keyifli bir şey oldu ki anlatamam. pazar sabah daha doğrusu öğlen kalktığımda sırıtıyor ve bunu söylüyordum. hanımı da bu besteyle kaldırdım. gün içinde sürekli ağzımda kulağımda bu beste vardı. emin olun 31 bunun yanında hiç kalır.