fenerbahçe’yi son yendiğimiz lig maçının tarihi bir hayli eskimiş olabilir. hatta deplasman için bu tarih yirmi yıl eskiye de gidebilir. ben bunları hiç hesaplamam, beni de hiç etkilemez. arkadaşlar neden dert ediyorlar anlamıyorum. hatta bu duruma içten içe seviniyorum. neden mi?
eğer fenerbahçe bizim maçlara olağanüstü motive oluyorlarsa bu tüm sezonu feda ettikleri anlamına geliyor. yani şampiyon olmayı da kupa almayı da rafa kaldırmışlar demektir. nitekim dünkü maçta da olağanüstü motiveydiler. inanın 6-0’ın rövanşını alacağımızdan korkarak geldiler. yoksa anadolu takımlarını yenemeyen, kendi sahasında gelenden geçenden üç yiyen fenerbahçe bize direnebilir miydi? yani şunu söylemek istiyorum, normal fenerbahçe şu geçen hafta ankaragücünden üç yiyen fenerbahçe. üç büyüklere karşı oynayan fenerbahçe ise olağanüstü motive! fenerbahçe. dikkat edin, beşiktaş maçında berabere kaldılar ama sonraki dört maçtan da galibiyet çıkaramadılar. bundan sonra da aynısı olacak.
nasıl olağanüstü motive oluyorlar diye soran arkadaşlara verecek cevabım ise maalesef yok.:)
(bkz:
2 kasım 2018 galatasaray fenerbahçe maçı)