karşılaşmanın ilk yarısını babamla izledim ... ilk yarıdan sonra babamın morali sıfırdı.
b=babam
n=ben
b: kızım benim moralim bozuldu, ne ballı takım bu fener ya. gaziantep de nedense çok dağınık oynuyor. ben ikinci yarıya bakmayacağım.
n: tamam baba. aslında ben de bakmasam iyi olur.
bu konuşmadan 40 dk sonra dayanamadım, açtım internetden baktım yine. bakmak ne kelime heycandan kalbim duracaktı, cesar kaçırdı da kaçırdı. ama fener'e kaçıs yoktu. ve cesar attı. durum 1:1. cesarın ilk golüyle beni bi heycan sardı. dedim inşallah maç böyle biter. dakika doksan, 4dk uzatma var. ben dayanamadım kalktım bilgisayarın başından, dua ediyorum antebin gol yememesi için. mutfağa gittim kendime dedim 4x60=240. 240 saniye say, bilgisayarın başına geç ve sonuca bak. sonuç iyi olacaktır. şaka etmiyorum bunu gerçekten yaptım.
son dakikayı izledim. gaziantep için serbes vuruş baya uzak yerden bide. kaleye mesafe var. cesar iyi atarsa bu gol olabilir diye aklımdan bile geçmedi. dedim inşallah maç bu frikikten sonra biter. ve bittide, ama (bkz:
yok boyle bir gol). herkez izlemekle yetindi bu golü. sevincimden dizimi masaya vurdum... telefona sarıldim ve babamı aradım.
n: alo baba, noldu biliyormusun?
b: yok kızım ne oldu?
n: inanamayacaksın, fener cesarın attigi iki golle (84 ve 90+4dk) 2:1 yenildi
b: hahahahhahah, moralim düzeldi, ben eve geliyorum
maçın en keyifli yeri neresiydi biliyor musunuz? hayır o 90+4 de gelen gol değildi, 90+4 den sonra kameranın oyuncuları ve yıldırım'ın suratlarını, yüz ifadelerini göstermesiydi.
aynen böyle
http://foto.fanatik.com.tr/...238/fft1mm748836.jpg suratlara dikkat
http://www.youtube.com/...;amp;feature=related