76
beni 20 liradan eden karşılaşmadır. alt oynamıştım zira. işin kumarı bir yana... sabah erken kalkıp, hazırlanmıştım. fenerbahçe'nin o gün şampiyon olacağına baya bir şartlamıştım ki kendimi. 5 gibi evden çıktım, iki arkadaşımla beraber stada vardım. sırada falan pek problem olmadı çok şükür. sabri'yi çağırdığımızı hatırlıyorum bir tek. bunun dışında bizim maçtan çok arkada maçı radyodan dinleyen ağabeyi seyrettim. mimiklerinden falan pozisyonları çıkarmaya çalışıyordum. her zaman ki ultraslan klişelerini yaşadık bu arada. kıçlarını dönüp millete küfrediyorlardı. onlara karşı çıkan bir iki kişi oldu ancak susturdular. nitekim ilk golü yediğimizde de ısrarla millete "bağırın!" diye emir veriyorlardı. neyse artık. trabzon'un gol attığını öğrenince çılgına döndük resmen. sonra trabzon'un ikinciyi attığını sandık fakat öyle bir durum yokmuş. 1-1'miş hala maç.* zaten 2-1 olduğunda herkes maçı bıraktı, radyolarını ve telefonlarını çıkardı. internetten skora bakan bakana. fenerbahçe maçının son 1 dakikasının geri sayımını da yaptık. maçın son dakikalarında gol oldu sandık, baya korktuk. fenerbahçe gol attı sandık fakat doğuştan anti-fenerbahçeli stad anonsçu yanıltmış.* maç çıkışı da oldukça eğlenceliydi. bursalılar çıkmıştı tura, galatasaraylılar kornalarla eşlik ediyordu onlara.
