2007-2008 sezonu sampiyonluk yarisinda netice olarak bir seyi degistirmese de moral bakimindan pek çok seyi degistirmis bir maçti bu. maç oncesi fenerbahce tabii ki de favoriydi. bir bir onceki gun
12 nisan 2008 galatasaray trabzonspor maçında kaosa son verip kazanmis ve maç fazlasiyla fener'in bir puan uzerine cikmistik. fener kazanmak zorundaydi. nitekim maçin basinda alex ile golü bulmustu da. fakat hicbir sey oynamiyorlardi ve nihayet ankaraspor hamilton ile skoru esitledi. ikinci yari vederson'un attigi golle fener yine oynamadan kazaniyor amina koyim demistim. nitekim 88. dakikada fener bir de penalti kazanmisti. sinirden cildiriyordum. fenerbahçe formsuz forveti kezman'a kiyak gecmek istiyordu. topun basina bu yuzden takimin penalticilarindan olmayan kezman geldi ve penaltiyi kacirdi. penalti kactiktan sonra yanimdaki fenerli cocugu daha da cildirtan sey gerceklesti. alex cikti yerine selçuk sahin girdi. yeriz simdi kesin amina koyim diyordu oglan. ben de insallah diyordum. garip bir muhabbetti. fazla uzamadan 90+4'de mehmet yilmaz'in golu de gelince fener iki puani birakti ankara'da. ilahi adaletti bu.
dedigim gibi puan tablosu acisindan cok bir degisiklik yoktu. yine lider onlardi, sadece puanlar esitlenmisti ama moral bakimindan onlari mahvetmisti bu mac.