• 130
    türk telekom arena'daki ilk şampiyonluk kutlaması olarak da tarihe geçen etkinlik. o gün başlayan gelenek aradan geçen 9 yılda 4 kere daha tekrarlandı. her birinde de unutulmaz pek çok sahne yaşandı. sneijder'in "bi saniye" diye mikrofonu alıp fener ağlama diye bağırması, burak yılmaz'ın alkolün de etkisiyle mikrofon elde bönürerek tezahürat yapması, sezona damga vuran sen olsan bari'yi söylemeye gelen aleyna tilki'nin nakaratta tribünden çıkan "bafetimbi gomis" gürültüsünü duyup yaşadığı şaşkınlık, nagatomo'nun hayali kılıçla yaptığı samuray şovu, garibim alya'nın kupalara layıksın sen'in ıslıklı kısmına katılsınlar diye "ıslık çalmasını bilen var mı" diye sorduğu barbar taraftarımızın yeri göğü inletip kadıncağızı şoka sokması ilk aklıma gelenler.

    ancak hiçbiri bu törende felipe melo'nun ai se tu pego eşliğinde sahneye gelişte yaptığı şovun, fulya terim'in bile kendini ritme bırakıp sallanırken ekranlara geldiği o anın yarattığı etkiyi yaratmamıştır. gerçi hem bir gün önce 4 senelik aradan sonra yaşanan tarihi şampiyonluğun, hem de ilk olmasının yarattığı ekstra bir duygusal etki vardır hep bu etkinliğe dair; özelllikle bugün 9 sene sonra geriye dönüp bakınca.

    ama fatih hoca'nın şampiyonlar ligi marşıyla sahneye geldiği ilk kutlama hariç böyle bir coşku da yaşanmamıştır tüm bu törenler tarihinde...

    https://www.youtube.com/watch?v=VY8A5-weR1k

    o değil de fenerbahçe'nin 10 sene önce yenilediği stadında gördüğü şampiyonluk sayısının galatasaray'ın türk telekom arena'da kutladığı şampiyonluk sayısından az olması var, az önce farkettim...

    (bkz: tarihte bugün)
  • 117
    öncelikle moralim çok bozuk. bu kutlamayı bekledim ilk bilet alanlardan biriydim ama bazı nedenlerden dolayı stada 1 saat geç geldim. geldiğimde kapıların açılması biletsizlerin olması iyice moralimi bozdu. biletsizlerin olması ile bunların yaşanacağını biliyordum. böyle acemi organizasyon görmedim. biz aylarca bu günü bekledik ama malesef geldiğim gibi geri dönmek zorunda kaldım. sevincim kursağımda kaldı.

    geç gelmemin nedeni dayım ve abim'i beklemekti. onlara sözüm vardı derbiler de onlara bilet bulamamıştım bu kutlamaya götürecektim. beni bu şanlı takımın taraftarı yapan onlardı. onlarsız o stada girmeyecektim. yine de onlara olan vefa borcumu ödedim. bu yüzden benim yüzümden stada geç giren arkadaşıma da mahçup oldum.

    o stada atlayan sabi sübyanları görünce atlamayın lan nolur atlamayın diye bağırıyordum. kimse ne çektiğimi bilemez. aylarca takımı burada tebrik etmek, kutlamak, sesim kısılayıncasına kadar bağırmak için bekledim. sağlık olsun o kupayı orada kaldırmak içime su serpiyor.

    sağlık olsun takımımın canları saolsun.

    18. tertemiz şampiyonluğumuz tüm camiamıza kutlu olsun.

    (bkz: bekledik bunu çok bekledik)

    (bkz: şereftir seni sevmek)

    ve tabiki bu günü bekleyen hayal eden kardeşimiz, renkdaşımız (bkz: fatih calışkan) asırda bir denk gelen kadıköyde kalkan kupa sana ve senin gibi bu takıma gönül veren kardeşlerimize, abilerimize armağan olsun. ruhları şad olsun. o artık geri gelmeyecek ama en azından yukarından oda bizi takip ediyor ve bizim gibi tertemiz şampiyonluğumuzu kutluyordur.

    http://www.youtube.com/watch?v=WhLUYi3ohnU

    ukteyi kim verdi bilmiyorum ama bu videonun tekrar paylaşılmasını istedim.

    dip not: içimde kaldı yazmadan edemeyeceğim. amacım sadece biletlilerin girmesi değil ama bu olayların yaşanacağını biliyorlardı. güvenlik önlemleri alınmalıydı. bize telsiz stad yaramıyor arkadaş.
  • 24
    atılan goller gösterilir mi bilmiyorum ama onun yerine;

    1. ömer çatkıç'ın ellerini açıp kendi ekseni etrafında anlamsızca dönerek, zafer sarhoşu bir şekilde soyunma odasına gitmesi
    2. stoch'un formamızı kıçına tutturup dans etmesi
    3. topuz'un sahaya işemesi
    4. antep maçındaki kırmızı kartlar

    gibi görüntüler gösterilse keşke.

    stada gidinceye kadar bunları düşüneceğim, kupa kalkınca hepsini gülerek hatırlayacağım.

    böyle bir törendir. hak edene nasip olmuştur.
  • 108
    takımın kupayı kaldırmasının ardından stattan ayrıldım, evime gelir gelmez bir şeyler yazmak zorunluluğunu hissettim.

    başlamadan önce kombine sahibi olduğumu ve ciddi sağlık sorunu yaşadığım birkaç maç dışında 2011-2012 sezonundaki tüm iç saha maçlarımızda tribündeki yerimi aldığımı belirtmek isterim.

    daha önceden planlanmış mıydı, açıklanmış mıydı bilmiyorum ama dünkü maçın ardından bir tören de bizim düzenlememiz lazım diye konuşuyorduk arkadaşlarımla. gerçekten de öyle olmuş, mecidiyeköy'deki kutlamalardan dönüp internete girdiğim sırada şampiyonluk kutlamaları için biletlerin çıktığını gördüm ve bu sabah erkenden kalkarak merter migros'tan 4 adet bilet aldım. bu bileti aldığım sırada tüm statta alt katları kapsayan 20tl'lik biletler bitmiş, yalnızca üst katları kapsayan 10tl'lik biletler kalmıştı aldığım biletler de güney tribünü üst kattandı. şunu da eklemeliyim ki migrosta gerçekten uzun bir kuyruk vardı bu biletler için ve bilet isteyen başka arkadaşlarım da olunca yeniden gittiğimde biletlerin bittiği söylendi.

    herneyse, saat 18:30 sularında stada geldim. simit sarayı hizasındaki ilk güvenlik kontrolünde hiç bir görevli yok. yüzevler kebapçısı hizasında hiç bir polis yok, transit geçiliyor. kapıya doğru ilerleyince baktık ki kapıda da görevli falan yok, giriş bildiğin bedava? e bu kadar insan bilet aldı, neden aldı? madem bedava olacaktı neden bilet satıldı? hadi onu da geçtim, aslında bedava olan biletler bitti ya hani, stad doğu ve batı tribünleri haricinde boş? bu nasıl oldu? pegasus ve güneyin üstü tamamen boştu, güney tribününün altı da ortası hariç bomboştu. 4 bilete verdiğim 40 liranın peşinde değilim ama böyle de aleni yolunmaz ki bi insan be arkadaş.

    asıl acı olan bilet satılıp da güvenlik görevlisi namına stad dışında bir allahın kulu yokken, bu durumda bile başlama saatine bir saat kala bu stadın hala full dolu olmamasıdır. bu da malesef ki galatasaray taraftarının genel durumunu bize gösteriyor. 18. şampiyonluğunu ezeli rakibinin stadında ilan etmişsin, çılgınlar gibi eğlenmiş sokaklara dökülmüşsün ama zahmet edip de takımının stadına şampiyonluk kutlamaya gelmiyorsun.

    hadi vefakar, cefakarı geçiyorum, galatasaray taraftarı akıllı değil bir defa. kutlamalar yeni başladığında bir tur yakılan meşaleler ile görüş sıfıra düştü. saha içini tamamen bir gri bulut kapladı ve ne sahne ne de ekranlar görünür oldu. kenan doğulu defalarca meşale yakmayalım, fotoğraflarımız videolarımız güzel güzel çıksın hepimiz çıkalım diye anonslar yaptı. ama daha önce hayatında hiç eline almamış olduğu halde stad dışında seyyar satıcıdan 5tl'ye eline aldığı meşaleyi tek bir arama noktasından bile geçmeden rahatça içeri sokan ve bir de üstüne bunu yakan adamlar hem büyük bir güvenlik tehdidi oluşturdular (elini yakıp da panik ile rasgele fırlatan mı dersin, kıvılcımlarıyla etrafındaki herkesin üstünü başını yakan mı dersin, meşaleyi yakıp da arkadaşına "fotoğrafımı çek" diye bağırırken verdiği pozda arkasındaki çocuğu yakmak üzere olan mı dersin ne ararsan) hem de güzelim atmosferin kocaman bir bulut oluşturmak suretiyle amına koydular.

    o kadar yol yapıp merter'den seyrantepeye kadar gittim diye kupa kaldırılana kadar kaldım ama biter bitmez de kendimi dışarı attım. bugün benim için baştan aşağı fiyaskoydu ve gram eğlenemedim. şimdi gelince de okudum ki sahaya girilmiş, şov yarım kalmış ama yanlış açıdan bakıyorsunuz olaya. bugün statta olanların gerizekalılık şovuydu bu, çok da güzel bir final olmuş.

    eğitim şart.
  • 116
    galatasaray futbol takımı kupa törenine;

    serkan kurtuluş, yiğit gökoğlan, ufuk ceylan, sercan yıldırım, servet çetin, mehmet badtal, çağlar birinci, yekta kurtuluş, aydın yılmaz, aykut erçetin, gökhan zan, ceyhun gülselam, emre çolak, necati ateş, engin baytar, emmanuel eboue, hakan balta, johan elmander, semih kaya, fernando muslera, milan baros, ayhan akman, albert riera, selçuk inan, tomas ujfalusi, felipe melo ve sabri sarıoğlu sıralamasıyla çıkmıştır.
App Store'dan indirin Google Play'den alın