yıllık alacağıyla mis gibi basketbol takımı kurardı beşiktaş. ben beşiktaşlı basketbolcu olsam çeker giderim takımdan. terbiyesizlik şubeye bakanların yaptığı.
şu sutu soksa şu an kariyeri çok farklı bir noktadaydı. yeteneği tartışılmaz. ama üzerine bir loser etiketi yapıştı öyle de kaldı. evet nba'in belki de gelmiş geçmiş en büyük loser'ıdır. benim de en sevdiğim basketbolcudur.
53
jordan ile beraber topun eline en çok yakışan oyuncusudur vince carter. zamanında her maçtan önce onun gibi ısınır maç sırasında onun gibi sevinirdik onun gibi smaçör gelmeyecek daha dünyaya.
zeki ama çalışmıyor tipi basketbolcudur ve onu izlemek ayrı bi keyifdi toronto da iken...
58
kendisi gibi atletik oyuncuların, o kadar havalarda gezip de diz sakatlığı yaşamamaları çok zordur. tabi deli gibi atletik olan ama bu durumun istisnaları adamlar da vardır.. (bkz: michael jordan)
59
kendisi bir basketbol fenomenidir benim gözümde. az önce youtube'ta vince carter yazdım alakasız alakasız heriflerin smaçları çıktı mesela, işte öyle bir efsanedir -hele 90 ların sonunda nba'e adım atanlar için.- de pek dile getirilmiyor son bir kaç yıldır.
tüm zamanların en çok sayı üreten oyuncuları listesinde gary payton'ı geçerek 28. sıraya yükselmiştir.
73
22 ocak 2014 dallas mavericks toronto raptors maçı'nda yuhlanırken demar derozan'ın üstünden smaç vurmuştur. işin ilginç tarafı smacın tekrarı verilirken arkada gözüken galatasaray formalı arkadaşlar var ve muhtemelen turist olarak maça gidip herkes yuhluyo diye carter'ı yuhlamışlar. *
yillardir milyonlarca dolar kazanirsin, superstar olursun, smaclar basarsin milletin agzini acik birakan. ya da futbolcuysan goller atarsin falan filan... bu herif cikti son saniyede uclugu soktu. cok guzel bir olay, basketbolun guzelligi. sonra basin toplantisinda sordular "vince'cigim nedir bir anlat bakalim" dediler, "bize 2001'i hatirlatti, ne dusunuyorsun?" dediler.
"bana da" dedi, "mayis 20, 2001, yedinci mac. hatirliyorum". sonra "bu suta cok calistim" da dedi.
diyecegim su. bu adamlar trilyon dolar da kazaniyor da olsa sahada onlari goturen sey yaptiklari spora duyduklari sevgi. ben hala siktiriboktan halisaha maclarinda bile nasil keyif aldigimi biliyorum, yillar once attigim gol bile aklimdadir. bu adamlar bugun bu paralari kazaniyorlar ama oncesinde 10 yillik bir kendini adama yatiyor, o zamanlari atlatmak da ancak yetenek, hirs, istek ve mental gucle mumkun.
benim galatasaray'imda kacirdigi golu, savunmada yaptigi hatayi 15 sene sonra gunune kadar hatirlayacak adamlarin oynadigini bildigim surece hicbir seye itirazim olmaz. saglik olsun.