ölüm, hastalık ya da sevdiği insanlarla ilgili önemli bir durum olmadığı sürece tribün hasreti ile büyüdüğü için her maç tribünde yer almaya çalışan yazar.
galatasaray bugüne kadar hep gönlümü doyurdu. cebimi doldurmasına hiç ihtiyaç duymadım ya da beklemedim. bunu da millete laf sokmak için demiyorum, olanı söylemek maksadım. insanlara ders vermek ya da sanki acayip paralar kazanıyormuş gibi gönlü bol hareketler yapmak değil amacım. tribün boş kalmasın, takım 1 kişinin bile desteğinden mahrum olmasın. arada bir de tribüne sayemde giden biri mutlu olursa ne ala. günümüz dünyası için çok naif ve duygusal kalıyor ama bence taraftarlığın temellerinde bunlar var ve olmalı.
herkese de güzel sözleri için teşekkürler. umarım takım hepimizi bu akşam sevinçlere boğar ve yine hep birlikte sevinir galatasaray ile gönlümüzü doyururuz.
(bkz:
1 ekim 2019 galatasaray psg maçı)