bazı tarihçilerin dikkat çektiği gibi napolyondan ders almayan hitler misali
* ünal aysal başkandan ders almayan mevcut yöneticilerimizin hatrı sayılır bir taraftar baskısıyla beraber transfer ettiği yıldız futbolcu.
alınabilir bir risk olup olmadığı konusunda nacizane fikrimi paylaşmak istiyorum. galatasaray sportif a.ş.'nin mevcut borç durumu göz önüne alındığında falcao alınamaz bir riskti, maalesef alındı. yöneticilerimiz aynı zamanında ünal aysal başkanımın da tercih ettiği gibi zar atmayı tercih ettiler. zarlar bu sefer beş-beş bile gelmedi. sportif a.ş.'nin ve onun borçlarını örtmek için kullandığımız derneğimizin yani kulübümüzün borçları sürdürülemiyor. sürdürülemeyen borcu olan bir şirket olarak şampiyonlar liginden gelen "bonus" parayla gidip "büyüme" adı altında yıldız oyuncuya büyük paralar bağlamanız doğru değildir. sizin borcunuz sürdürülebilir olsa başımın üstünde yeri var, ben yatırım yapacağım dersiniz gider falcao vb. sizi maçlarda avantajlı kılacak oyuncuları getirirsiniz lakin bizim kulübümüzün mevcut durumunda bu risk olmaktan öteye geçer, niyeti sorgulatmaya başlar.
sizin yönetim olarak önceliğiniz nereden ne kadar para buluyorsanız bu parayı belki hepsini değil ama büyük kısmını borcunuzu sürdürülebilir hale getirmeye kullanmak olmalıdır. siz eğer gerçekten galatasaray kulübünü bir ömürlük sevdiyseniz, önceliğiniz yönetim süreniz olan 3 yıl olmamalıdır. çünkü elinize geçen "bonus" parayla gerekli tohumları atarsanız, elinizde kapı gibi kanıt olacağı için, bu tohumların mahsulünü başka yönetimler toplasa bile hem yatağa huzurla girersiniz hem de bir nankörlük halinde gerekirse çıkar mali genel kurulda hem kendinizi savunursunuz hem de kulübünüze sağladığınız faydayı hatırlatırsınız.
maalesef ve maalesef yola güzel adımlarla çıkan mustafa cengiz başkanım ve yönetimi de kendi içlerinde bazı oyuncu değişikliklerinden sonra popüler kültürün büyüsüne kapılmışlar ve hemen sonuç alacak işlere soyunmuşlardır. ben tabii ki futbol takımını bir zamanların barış-ayhan-mustafa orta sahasına muhtaç edin demiyorum, muhakkak ki kadroya bir standart getirin sonuçta bu bir şov ve taraftarı da (beni de) tatmin etmeniz gerekiyor. ama işte soru şu; bu tatmin orta saha boşken falcao ile gol atmaktan gelecek tatmin mi yoksa bütün mevkileri bir standarda oturmuş ve x kişi ile gol atmaktan gelecek tatmin mi? ben açık söyleyeyim, benim bütün gollerimi adem büyük kardeşim atsın bana yine aynı tatmini verir.
bunun üzerine daha paragraflarca yazılabilir. bu konudan komşu bir iki konuya daha zıplanıp geri gelinebilir. amaç burada hiçbir başkanı suçlamak değildir amaç futbol takımımız olsun kulübün geri kalanı olsun hayal görmeden, ayakları yere sağlam basan bir para politikası oluştuktan sonra harekete geçmeyi, geçemiyorsak da geçeceğimiz güne kadar sabır göstermeyi öğrenmeye dikkat çekmektir.
sportif a.ş. ve dernek çok zor durumdadır. bir sonraki sene geleceği veya gelmeyeceği meçhul bir şampiyonlar ligi gelirine bel bağlayarak falcao maliyetine girmek riskin ötesindedir. bu aynen uçurumdan paraşütsüz atlayıp saman yığınına denk gelirsek yırtmaya gelemezsek toprağın altına girip yatmaya benzer. umarım bundan sonra kıymetli taraftar, üyeler, yöneticiler ve başkan önce borcu sürdürülebilir hale getirirler sonra (ama yıllar sonra) büyük oyuncu transferi hayal ederler.
