125
tüm galatasaray camiasının yüzünü güldüren bir ay. nasıl güldürmesin ki? ya da madalyonun diğer yüzünden bakalım. allah korusun fenerli olsan bu ayı nasıl çekeceksin ki?
(bkz: 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı)
yukarıdaki maç kendilerinde toparlaması mümkün olmayan bir tahribata yol açtı. kendileri artık sahalarında kupa kaldırdığımın çocukları olarak anılmaya başlandı. karanlıkta kupa kaldırdık, sahalarında kayarak şampiyonluk kutladık. fenerliler de delirip semtlerini yakmaya kalktılar.
(bkz: 11 mayıs 2005 galatasaray fenerbahçe maçı)
fenerbahçe'ye tam 5 tane gol atıp, 5-1lik zafer ile türkiye kupasını kaldırdık. aslında maçın özellikle ilk yarısında kalemizde çok tehlike görsek de mondragon sayesinde kalemizi koruduk. sonra da farka koştuk. kupa hayaliyle yanıp tutuşanlar, bir süre daha bu kupaya hasret kalmaya devam ettiler.
(bkz: 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı)
son haftaya lider girip loser bir camia olmanın gerekliliklerine uyarak şampiyonluğu kaybettiler. aslında daha doğrusu el değmemiş, temiz bir lig isteyen, şampiyonluğu gerçekten hak eden camia olarak iyiler, yani bizler kazandık. bu şampiyonluk "kalk appiah kalk, allahın dediği olur" cümleleriyle de hatırlanabilir. tam 16 dakikalık uzatmada topu 3 direk içinden geçirmeyi başaramayanlar yıl olmuş 2024 hala bu maçla alakalı dış güçler izin vermedi masalına başvurabiliyorlar.
(bkz: 24 mayıs 2015 galatasaray beşiktaş maçı)
tinercileri 2-0 yendik. arenada sneijder nidalarıyla maçı aldık. 1 gün sonra fener puan kaybedince şampiyonluğumuzu ilan ettik.
(bkz: 19 mayıs 2018 göztepe galatasaray maçı)
bizi kendileri ile karıştırıp son hafta hata yapacağımızı düşünen arkadaşlar ağlayarak günlüklerine şampiyonluğumuzu yazdılar. atamızın bizlere armağan ettiği bayram gününde takımımız bayramı ve şampiyonluğu eş zamanlı kutladı.
(bkz: 19 mayıs 2019 galatasaray istanbul başakşehir maçı)
4 gol atıp 2 tane saydırıp 2-1 kazandığımız ve şampiyonluğumuzu ilan ettiğimiz maç. hiç şampiyonluk sabahına uyanmayan bazı takımlar akşam kalkıp yerlerine yattılar. o şampiyonluğun tadını daha sonra doğru hoca ile yaşayacaklardı.
(bkz: 7 mayıs 2014 galatasaray eskişehirspor maçı)
o sezon umduğumuz gibi gitmediği için şampiyon olunamayan, hatta daha kötüsü çubuklunun şampiyon olduğu sezonda alınan türkiye kupası mayhoş bir tat bırakmış olsa da takvimde mayıs'ı görünce bir yaprağına daha kupalı hane eklemiş olduk.
(bkz: 17 mayıs 2000 galatasaray arsenal maçı)
daha ötesi gelmedi. tarih bir kere yazıldı. yeni tarihi yazacaksak da sadece biz yazacağız. bu ülkeye kulüpler düzeyindeki en büyük futbol başarısını yaşattık o gece.
şimdi oturup düşününce akla bir çırpıda gelen 8 farklı günü görebiliyoruz mayıs ayı içinde. hepsinin de sonu kupa ile bitmiş. bazılarını direkt fenerbahçe ile oynayıp kazanmışız, bazılarında şampiyonluk yolunda onlarla çekişip ipi biz göğüslemişiz. hal böyle olunca da fenerbahçelilerin iş bu aydan haz etmemeleri kadar doğal bir şey olamaz.
mayıs; takvimde bizim olan bir ay
kupalara layıksın sen şanlı galatasaray.
(bkz: 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı)
yukarıdaki maç kendilerinde toparlaması mümkün olmayan bir tahribata yol açtı. kendileri artık sahalarında kupa kaldırdığımın çocukları olarak anılmaya başlandı. karanlıkta kupa kaldırdık, sahalarında kayarak şampiyonluk kutladık. fenerliler de delirip semtlerini yakmaya kalktılar.
(bkz: 11 mayıs 2005 galatasaray fenerbahçe maçı)
fenerbahçe'ye tam 5 tane gol atıp, 5-1lik zafer ile türkiye kupasını kaldırdık. aslında maçın özellikle ilk yarısında kalemizde çok tehlike görsek de mondragon sayesinde kalemizi koruduk. sonra da farka koştuk. kupa hayaliyle yanıp tutuşanlar, bir süre daha bu kupaya hasret kalmaya devam ettiler.
(bkz: 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı)
son haftaya lider girip loser bir camia olmanın gerekliliklerine uyarak şampiyonluğu kaybettiler. aslında daha doğrusu el değmemiş, temiz bir lig isteyen, şampiyonluğu gerçekten hak eden camia olarak iyiler, yani bizler kazandık. bu şampiyonluk "kalk appiah kalk, allahın dediği olur" cümleleriyle de hatırlanabilir. tam 16 dakikalık uzatmada topu 3 direk içinden geçirmeyi başaramayanlar yıl olmuş 2024 hala bu maçla alakalı dış güçler izin vermedi masalına başvurabiliyorlar.
(bkz: 24 mayıs 2015 galatasaray beşiktaş maçı)
tinercileri 2-0 yendik. arenada sneijder nidalarıyla maçı aldık. 1 gün sonra fener puan kaybedince şampiyonluğumuzu ilan ettik.
(bkz: 19 mayıs 2018 göztepe galatasaray maçı)
bizi kendileri ile karıştırıp son hafta hata yapacağımızı düşünen arkadaşlar ağlayarak günlüklerine şampiyonluğumuzu yazdılar. atamızın bizlere armağan ettiği bayram gününde takımımız bayramı ve şampiyonluğu eş zamanlı kutladı.
(bkz: 19 mayıs 2019 galatasaray istanbul başakşehir maçı)
4 gol atıp 2 tane saydırıp 2-1 kazandığımız ve şampiyonluğumuzu ilan ettiğimiz maç. hiç şampiyonluk sabahına uyanmayan bazı takımlar akşam kalkıp yerlerine yattılar. o şampiyonluğun tadını daha sonra doğru hoca ile yaşayacaklardı.
(bkz: 7 mayıs 2014 galatasaray eskişehirspor maçı)
o sezon umduğumuz gibi gitmediği için şampiyon olunamayan, hatta daha kötüsü çubuklunun şampiyon olduğu sezonda alınan türkiye kupası mayhoş bir tat bırakmış olsa da takvimde mayıs'ı görünce bir yaprağına daha kupalı hane eklemiş olduk.
(bkz: 17 mayıs 2000 galatasaray arsenal maçı)
daha ötesi gelmedi. tarih bir kere yazıldı. yeni tarihi yazacaksak da sadece biz yazacağız. bu ülkeye kulüpler düzeyindeki en büyük futbol başarısını yaşattık o gece.
şimdi oturup düşününce akla bir çırpıda gelen 8 farklı günü görebiliyoruz mayıs ayı içinde. hepsinin de sonu kupa ile bitmiş. bazılarını direkt fenerbahçe ile oynayıp kazanmışız, bazılarında şampiyonluk yolunda onlarla çekişip ipi biz göğüslemişiz. hal böyle olunca da fenerbahçelilerin iş bu aydan haz etmemeleri kadar doğal bir şey olamaz.
mayıs; takvimde bizim olan bir ay
kupalara layıksın sen şanlı galatasaray.
