haberi aldığım andan itibaren yazdım yazdım sildim, yazdım yazdım sildim.
bugün cuma. rutinim vardır cuma geceleri dışarı çıkarım. ne tadım kaldı ne tuzum.
allah’ın gücüne gitmesin ama o kadar moralim bozuldu ki…
yani şaka değil utanmasam ağlayacağım, öyle üzgünüm.
instagrama giriyorum onun için yapılan editler, arka planda hüzünlü müzikler…
önce eşi gitti, sonra taraftarın sevgisini kaybetti, şimdi sakatlandı. belki de muhteşem bir filmin sonu falan yazmışlar. hayır olum saçmalamayın ya. bu film böyle bitmez, bitemez !
bizim ona sevgimiz de hiçbir zaman azalmadı.evet yeri geldi eleştirdik, güçsüz dedik, dedik birşeyler ama bizim onunla bağımız bir başka.
ıcardi şu anda bile adını galatasaray tarihine altın harflerle yazdırmış bir efsanedir.
ne kadıköyde attığı 3.gol,
ne kupa finalinde 50.saniyede attığı gol,
ne bayern’e attığı panenka,
ne de kazandırdığı kupalar…
evet, evet bunlardan bile öte.
o bir nesli galatasaraylı yapan,
zor zamanlarda bile yüzünden o gülümsemesi eksik olmayan,
birçoğuna ilham kaynağı,
kimini ise hayata tutunduran…
o bir ikon.
daha geçen hafta yeğenime forma alıp adını yazdırdım senin be…
hadi oğlum, nolur eskisinden de güçlü dön.
seni çok seviyoruz.
şimdi her zamankinden de güçlü;
gel bir sarayımaşkın olayım