sokaklardaki ismi puanlı şuttur bunun. bu oyundan hem kaleci olmanın hem de puan vermenin tadını aldığım için kendimi hep şanslı hissederim.
2
buna benzer bir şekilde çektiği şutları tutana bisikletini veren bir abi vardı mahallede. geçtim kaleye bende tuttum şutları... ama çok ufak olduğum için bisikleti vermek istemedi abi ve 2 şut daha çekicem dedi. bende hem korkuyorum ya bisikletten düşersem diye hemde tutmak istiyorum şutları koskoca vitesli bisiklet sonuçta boru değil. velhasıl kelam 2 şutu da çıkarıp atladım bisiklete bin bir heyecan. attım turumu. güzel günlerdi...
3
bizim mahallede ki abilerin psikolojisi biraz bozuktu sanirim.. cocukluk yillarimizda bahcemiz toprak oldugundan cokca takilirdik boyle, 100 puan olunca biterdi oyun; bir keresinde tam bitirecekken kundura ayakabiyla burun vuran, cocuk mocuk demeden abanan abimiz beni kaleden cikarmak icin pis vurdu..cocuktuk ulan, topa oyle bir el uzattim ki basketbol topu gibi zaten o zaman takildigimiz top avucumda pat etti, bilegim yamuldu resmen..sonra agladim, babanneme kostum derken 1 hafta bilegimde kirmizi etle turbent sarilmis gezdim mna koim.
4
hayatimin bir döneminde "o" abi olma serefiyle müserref olmustum.ama eger birisi bahsini acmasa muhtemelen bir daha hic hatirlayamacagim bi donem olarak kalacakti.süphesiz kücüklügümde oynadigim en iyi oyunlardan biriydi.
5
bunun bizde ki ismi puan vermece gidi hey gidi yıllar heyyyy.
6
çocukluğumun oyunu yanlız bizim mahallede puanlı kale derlerdi.hiç unutmam bir keresinde doksana giden topu çelmiştim şafak abi bana 10 üzerinden tam 10 vermişti.hayatımdaki en büyük sportif başarı buydu sanırım.