mika hakkinen'den sonra bana f1'i sevdiren eski f1 pilotu.
bir lafı var: "kazanmak elbette güzel, ama herkes gibi havalara sıçrayarak sevinmek, bana göre değil."
evet... çok yarışını izledim raikkonen'in. schumacher'in moda olduğu dönemlerde bile f1 izleme amacımdı benim. mclaren dönemlerinde öyle bir araçla yarıştı ki 1-2 yıl kadar, düşünün yarış tamamlayamıyor araç. böyle bir araçla defalarca lider götürürken, motor arızaları sebebiyle yarış dışı kalmışlığı var kimi'nin. ben izlerken sinirden televizyonu tokatlıyorum, adam usulca kalkıyor, kaskını çıkarıp, pitin yolunu tutuyor. bir değil, iki değil, defalarca... müthiş zaferler kazanmışlığı, son dakikalara kadar hırçın bir şekilde liderliği kovalamışlığı var. hiçbir zaferin sonunda da kendisini havalara uçarken görmek nasip olmadı. o da böyle birisi işte.
2005 nurnburging... lastiğinde ufak bir sorun var kimi'nin son 10 tura girilirken. kendisi lider ve şampiyonluk yolunda çok önemli bir 10 puan kazanacak böyle bitirirse. arkasında da alonso var. risk alması gerekiyor, haliyle o da alıyor ve pite gitmiyor. 10 tur boyunca süspansiyonu zorlayan lastik, son tura girerken dayanamıyor ve...
http://www.youtube.com/watch?v=IAgvS61J89U 2007 yılında, son haftaya lider hamilton'un 7 puan gerisinde giren raikkonen, hamilton'un 7. bitirdiği yarışı kazanarak. son haftada şampiyon oluyor.
ardından gelen yıllar kimi için f1 adına pek iyi gitmiyor, o da ralliye geçiş yapıyor. sakin duruşuna rağmen yarışlardaki hırçınlığı ve kazanma hırsıyla, en azından benim gönlümde apayrı bir yeri oluyor, bir başka finlandiyalı efsane mika hakkinen'den sonra.