caga ile atatürk lisesi'nin bahçesine geldiğimizde, karşı taraftan gelen 10 kadar galatasaray formalı yazar üzerimize yürümekteydi.
tanışıldı, kaynaşıldı, ardından halı saha muhabbeti başladı.
yalnız zirveye katılım yüksekti, o nedenle kişi sayısı fazlaydı. bir kişi kenarda durmalı ya da değişmeli oynanmalıydı.
aradan bir ses çıktı, bağıra bağıra;
"beyler, bu adamlar misafir, kesinlikle oynayacaklar!"
bu haykırış,
izmirli sözlük yazarları kardeşlerimizde aynı şekilde karşılık buldu.
orda kalbimize girdi zaten bu kardeşimiz.
tabi oynayacaktık lan, misafirdik biz, boru mu,
juninhooo var arkamızda sonuçta.
*maç sırasında yaptığı keyifli röpörtajları ve takımı yönlendirmesi ile, gecemize neşe kaynağı oldu.
ben de böyle bir adamı tanıdığıma çok sevindim.
son gün peder beyin ayarladığı organizasyon nedeni ile mangal olayına katılamadım.
bir sonrakinde amına koyacağız bülent başgan, şimdilik kusura bakmazsın.