bazı insanlarla ilk konuştuğunuz anda anlarsınız artık hayatınızda olduklarını. öyle bir histi benimkisi işte ondan ilk mesajı aldığımda, elbette imla mesajıydı ama yine de anlamıştım. sonraları nasıl da olduğunu anlamadan hayatımın tam ortasına düşüverdi,
galatasaray vardı bizi bir araya getiren en başta ama daha fazlası olduğunu da çok zaman geçmeden gördük. sadece 7-8 ay olsa da karşılaşalı, yıllardan beri tanıyor gibiyim. duvarımız yok çünkü onunla, insanın yıllanmış dostluklarında bile önyargılardan kaynaklı suskunlukları olabilir, ama kendisine ne söylesem anlayacağına, sorgusuz sualsiz dinleyeceğine o kadar eminim ki. bu dünyaya gelişi bence büyük bir şans, kendisi ile tanışmam ise benim şansım. bundan sonra o telefonun ucunda, masada karşımda ya da tribünde yanımda olsun, hiçbir şekilde çıkmasın hayatımdan, önümüzde telafi edilmesi gereken 25 sene kadar bir zaman var çünkü. iyi ki doğmuşsun matmazel!