belki de futbol kariyeri bu gece değişmiştir. belki de bu moralle o kadar büyük bir gelişim gösterecektir ki arda'dan bile daha öte örnek olacaktır bizim için.
bunlar bir varsayımdır ama mutluluğu kesindir. 22 yaşında bir yarma olduk, şu halimle hagi'nin elini sıksam yaşayacağım mutluluğu düşünüyorum da o çocuk herhalde 10 katını yaşıyordur.
ek: hagi'nin oğluysa da mutlu olmayacak diye bir kaide yok ehi ehi.
o çocukta yıllar önce hagi'nin attığı golden sonra kale arkasında sevinçle zıplayan top toplayıcı çocuğu gördüm. o top toplayıcı çocuğun adı arda turan'dı, bu çocuğun adı ne olur bilmiyorum.
edit-1: hagi'nin oğlu ianis hagi'ymiş kendisi.
edit-2: hagi'nin oğlu mu değil mi bi karar verin la.*
hagi el verdiyse sırtı yere gelmeyecek olan aslan parçasıdır. bu duygulu akşamda da hepimizi kıskandırandır ayrıca.
11
yerinde olmak için çok şeyler feda edebileceğim şanslı velet.
12
futbol tanrısı tarafından eli sıkılarak 1 hafta boyunca elini yıkamayacak, 3 gün uyku uyumayacaktır.
13
35 yaşındayım, bu saatten sonra benden top toplayıcı bile olmaz ama (bkz: "gheorghe hagi'nin elini sıktığı çocuk") olacak olursam çok mutlu olur, 1 hafta boyunca elimi yıkamaz, 3 gün uyumazdım. imrendiğim çocuktur.
dün aksam bu olaya sahit olan kac milyon galatasaraylı varsa emin olarak soyleyebilirim ki bir kisinin dahi bu cocuk hakkında o el sıkısma anında birbirinden farklı bir hissi,gorusu yoktur. o milyonların hepsinin aklında ardanın cocukken,top toplarken golden sonra yasadıgı sevinc sahnesi parıldamıstır. var ya cocuk isterse at hırsızı olsun isterse babasının nalburu olsun liseyi bitirip onun basına gececek olsun, olayın cocugun cısmıyle bir gram alakası yoktu, olay tamamen o arayıp durdugumuz galatasaray ruhunun taraftar nezlinde yansımasıdır. iyi ki galatasarayız!
yıllar sonra gelen edit: iki arkadaşımız da ne yazık ki hiçbir zaman profesyonel futbolcu olamamışlar. muhammet yasir öz 2011'de, tugay yelce ise 2014'te galatasaray'dan ayrılmışlar. muhammet şu an dikilitaşspor'da, tugay ise mecidiyeköyspor'da forma giyiyormuş.