bilenler bilir,
daniel tozser bir karakter olarak doğduğunda ben izmir'de çük kadar bir evde tek başıma yaşayıp -güya- okula gidip geliyordum. etkilerini ne kadar siliyor gibi görünsem de, belki de ömrümün sonuna kadar o yılların izleri maddi-manevi-psikolojik anlamda kalacak.. işte o günlerle özdeşleşen, o günleri hatırlatan 2-3 şarkıdan birisi de bu şarkı. izmir'den kıbrıs'a döneli tam 4 yıl oldu. onca zamandan sonra ilk defa -niyeyse bu gece- oturup da bu şarkıyı dinlemek istedim.
ve gördüm ki aslında bir yanım hala o odada amaçsızca oturup ömür çürütmeye devam ediyor aslında...
http://www.youtube.com/watch?v=Rvejsw0yIZk