galatasaray'a sempati duyan beşiktaşlı

• 1

  beşiktaşlıdır belki ama hep galatasaray'ın avrupa ve ligdeki başarılarına ibretle bakan taraftardır. içten içe benim takımım niye böyle değil diye üzülür bir yandan da galatasaray'ı sever, sayar. hı birde fenerbahçe faktörünü unutmamak gerek tabi. bu faktör insanı ister istemez galatasaray'a yönlendirir. tanıdığım her beşiktaşlı fenerbahçe'den nefret etmesine karşın galatasaray'a sempati duymaktadır.
  
  ukdeyi veren : missgese
• 2

  tanıdığım beşiktaşlıların arasında galatasaray dan en azından nefret etmeyenler vardır. ancak bir bölümü varki galatasaray ı fenerbahçe kadar bile sevmez hatta nefret eder. hatta bana "fenerbahçe öfkemse galatasaray nefretim" der. ama bir beşiktaşlıyla oturup futbol muhabbeti ettiğinizde sinirleriniz bozulmaz hatta ortak noktada daha fazla buluşursunuz. "niye benim takımım böyle değil" gibi bir cümle kurmaz hatta 17 mayıs gününde sevinçten kendini nasıl sokağa attığını anlatır. bir fenerbahçeliye uefa kupası dediğinizde size hemen 6-0 der. bir beşiktaşlıya uefa kupası dediğinizde "bende o gün en az senin kadar gurur duydum" der.
• 3

  (bkz: babam)*
• 4

  çok büyük çoğunluğu hele 88 sonrası jenerasyonu "ben önceden galatasaraylıydım" cılardandır. ergenlik döneminin anarşik duyuları çarşıyla mı tatmin edildi bilinmez fekat iyidirler. yani en azından galatasaray terbiyesi vardir içlerinde bi yerde de saçmalamazlar fazlaca.
  
  bide "ben doğuştan fenerliyim" ciler var sopalık. al doğuştan fenerliydin, buna konuş, diyesi gelir insanın.
• 5

  (bkz: kankam)
  
  evet, kendisi tam da öyledir. aslında ara sıra işin boyutunu abartıp "yea ben cimbomluyum galba??" şeklinde içsel hesaplaşmalarda da bulunduğu olur. avrupa'da, tr kupası'nda ve en ilginci ligte galatasaray'ı destekler. benimle birlikte oturup atılan gollere sevinip, kaçan pozisyonlara ve yenen gollere dertlenir.
  
  ama biri hangi takımlısın diye sorduğunda; beşiktaş diyor. çok ilginç.
• 6

  nefret öznesi olmak için uğraşmayan her takıma olacağı kadar galatasaray'a da sempati duyabilen beşiktaşlıdır. imrenme veya gıpta duygusu olduğunu açıkçası pek düşünmüyorum. zira ülkemizde taraftarlar, diğer takımların en fazla stadyum, sol açık, karizmatik yönetici, forma dizaynı gibi; genelde fiziksel (meta anlamında) ve kolaylıkla değiştirilebilen unsurlarına gıpta ederler.
  
  mazi ve başarılar o kadar etken değildir. fanatik bir azınlık dışında beşiktaş taraftarının ezici çoğunluğu galatasaray'dan tiksinmez. ben de beşiktaş'tan tiksinmiyorum arkadaşım, nedir yani ? quaresma'yı mı aldılar, iyi olmuş diye tepki verdim. avrupa'da maç kazandıkları zaman üzülmek bir yana mutluluk da duyuyorum. onların da durumları böyle. daha fazlası değil. daha fazlası olan zaten galatasaraylı olur, çünkü;
  
  galatasaray aşkı anında çarpar adamı, hafiften hoşlanmak diye bir şey yoktur. elini verirsen, kolunu kaptırırsın arkadaşım. yanaşan, yanar.