1776
bu sene kendilerine olan ilginin azalmasının birkaç sebebi var sanki
- futbolda iki sene üstüste gelen üstün başarı taraftarı biraz doyurdu.
- favorilerinden biri olduğumuz eurocup'tan çok erken elendik.
- takımın üstüste inanılmaz oynayarak rahat rahat seri yakalaması taraftarı şampiyonluktan neredeyse emin hale getirdi.
tribünün çok iyi olmaya başladığı zamanları hatırlıyorum. iki sene önceki yarı final banvit serisi ile başladı. o zamanlar futbol taraftarı olmanın dezavantajları çok tartşılıyordu hatta. basketbolu yeni yeni öğreniyordu adeta tribün. finalde fenerbahçe ile eşleşmek istiyordu herkes. çünkü futbolda tarihin en dandik zamanlarından birini yaşarken, oktay mahmuti, tam da herkesin arabesk havasına uygun şekilde çok mütevazi bir kadroyla meydan okuyordu burjuva ülkerspora. iki eli kanda olan geliyordu. gidilirdi de.
bir sonraki sene euroleague ön elemelerindeki yine üstün performans ve gruplara kalınması sonucunda tarihi maçlar oynandı ipekçi'de. insanlar hayatları boyunca unutamayacağı anılar yaşıyordu. o maçlardan sonra eve dönüp yazdığım entry'lere baktım şimdi, yeminle gözlerim doldu. herkes benim gibiydi ama. nasıl olmasın? takım da öyle iyi gidiyordu ki, f8'den sonra ligde de şampiyonluk hiç ihtimal dışı değildi. gerçi bu sefer de ergin hoca baltalamıştı hayallerimizi.
bu sene ise, göksenin ve domercant'ın uzun süreli sakatlıkları, hawkins'in eşşekliği, engin'in sakatlığı gibi inanılmaz bahtsızlıkların üstüne ergin hoca eurocup'ta tutunamasa da, ligi çok ağır domine etti. fakat gel gör ki, futbolda takım efsanevi bir hale büründü. hem de basketbolda fenerbahçe inanılmaz düşüşte, beşiktaş desen keza. efes'i de ergin hoca resmen çözmüş bitirmiş. taraftarda maalesef öyle bir hava var ki; "şampiyonluk olmasa da olur. hem zaten şampiyonluk şaşırtmaz ki.". maalesef, bu takım asla bu duyguyu haketmiyor.
- futbolda iki sene üstüste gelen üstün başarı taraftarı biraz doyurdu.
- favorilerinden biri olduğumuz eurocup'tan çok erken elendik.
- takımın üstüste inanılmaz oynayarak rahat rahat seri yakalaması taraftarı şampiyonluktan neredeyse emin hale getirdi.
tribünün çok iyi olmaya başladığı zamanları hatırlıyorum. iki sene önceki yarı final banvit serisi ile başladı. o zamanlar futbol taraftarı olmanın dezavantajları çok tartşılıyordu hatta. basketbolu yeni yeni öğreniyordu adeta tribün. finalde fenerbahçe ile eşleşmek istiyordu herkes. çünkü futbolda tarihin en dandik zamanlarından birini yaşarken, oktay mahmuti, tam da herkesin arabesk havasına uygun şekilde çok mütevazi bir kadroyla meydan okuyordu burjuva ülkerspora. iki eli kanda olan geliyordu. gidilirdi de.
bir sonraki sene euroleague ön elemelerindeki yine üstün performans ve gruplara kalınması sonucunda tarihi maçlar oynandı ipekçi'de. insanlar hayatları boyunca unutamayacağı anılar yaşıyordu. o maçlardan sonra eve dönüp yazdığım entry'lere baktım şimdi, yeminle gözlerim doldu. herkes benim gibiydi ama. nasıl olmasın? takım da öyle iyi gidiyordu ki, f8'den sonra ligde de şampiyonluk hiç ihtimal dışı değildi. gerçi bu sefer de ergin hoca baltalamıştı hayallerimizi.
bu sene ise, göksenin ve domercant'ın uzun süreli sakatlıkları, hawkins'in eşşekliği, engin'in sakatlığı gibi inanılmaz bahtsızlıkların üstüne ergin hoca eurocup'ta tutunamasa da, ligi çok ağır domine etti. fakat gel gör ki, futbolda takım efsanevi bir hale büründü. hem de basketbolda fenerbahçe inanılmaz düşüşte, beşiktaş desen keza. efes'i de ergin hoca resmen çözmüş bitirmiş. taraftarda maalesef öyle bir hava var ki; "şampiyonluk olmasa da olur. hem zaten şampiyonluk şaşırtmaz ki.". maalesef, bu takım asla bu duyguyu haketmiyor.
