futbolumuzda artık olmayan şeyler

• 13

  aynı isimli futbolcuların küçük büyük diye ayrılması. örnek küçük ahmet ve büyük ahmet.
• 9

  ilk nesil stadyumlar. birçok anadolu sehrinde ve istanbul'da bunlarin yerini "arena"lar aldi.
• 39

  eskiden spor gazetelerinde bir önceki gün oynanan maçta atılan goller topun gittiği yönün oklarla gösterildiği çizimle yayımlanırdı.kaçıranlar ve özeti izleyemeyenler için dev hizmet.kağıttan youtube.
• 10

  şehir takımları. şehrin takımı olduğunu iddia edenler bile belli zümrelerin takımı.
• 12

  her takımın sembol oyuncusu. sadece bizde değil dünya genelinde böyle.
• 19

  bıyıklı futbolcular, mısır püskülü saçlı futbolcular.
• 17

  kağıt bilet.
  
  alt liglerde devam ediyor sanırım ama sabaha karşı sınırlı sayıdaki satış alanından bilet sırasına girmek alışkanlığı da kayboldu. bilet almak ve bilet almak için yapılan organizasyonlar çoğu zaman maçın kendisinden daha heyecanlı olurdu. ayrıca ali sami yen'e girerken turnike sırasında biletleri elinde çiçek gibi tutarsan bileti alıp kaçan tipleri üstüne çekerdin bu yüzden gözümün önünde çok bilet kapkaçı olmuştur.
• 38

  teknik kapasitesi arş-ı alâya çıkmış futbolcular topluluğundan oluşan takımların çokluğu. artık yoktur.
  
  95-2010 arası birçok takımın kadrosunu yarı yarıya bu türden yıldızlar teşkil ederken günümüzde rekor fiyata transfer yapan çoğu futbolcunun ortalama bir performans göstermesi de bu yıldız olgusunun geçmişte kaldığını gösteriyor.
  
  hemen her takımda sağlam orta sahalar olurdu mesela eskiden.
  
  söz gelimi rekor fiyata transfer yapan ve büyük takımlarda top koşturan pogba balonu, hiçbir zaman yıldız olarak anılmayan ve vasat bir orta saha olarak görülen makelele'nin kramponlarını bile taşıyamaz bugün.
  (futbolcuların iş ahlakında bir değişim olduğu da yadsınamaz bir gerçek bu noktada.)
  
  orta ölçekli takımları taşıyan, bireysel yetenekleri ön plana çıkan çok fazla topçu vardı ki bu da futbolu güzel ve heyecanlı kılardı. şimdi ise her takımda bir takım oyunu, kolektif futbol anlayışı hakim ve bununla birlikte fizik gücü ön planda. akıl ve teknikten ziyade fizik gücü çıkıyor ön plana ve bu da seyir zevkini düşürüyor.
  
  bugün şahsen takip etmeme rağmen premier ligin orta sıra takımlarının kadrosuna dair pek bilgim yok. ama 20 sene evvel m'boro, bolton, portsmouth, newcastle gibi takımların kadrolarındaki kalburüstü futbolcuları hâlâ hatırlıyorum. hakeza laliga ve serie a da aynı şekilde. buraya hiçbir zaman büyük takimlarda oynayamamış nice yıldız futbolcu yazılabilir ve birçoğu bugün barca'yı sırtında taşır. örneğin de rossi, di natale, el hadji diouf, roque, aimar, canizares vesair liste uzar gider.
  
  öte yandan bir diğer örnek de bugünün milan kadrosunda maç çevirecek, resital sunacak tek bir futbolcu bile yokken seneler önce sürekli her mevkisinin yıldızlarla dolu olması. bu hemen hemen her takım için geçerli aslında. milan en çarpıcı örnek diye verdim. kaka'nın fiyatı bugün ne olurdu, tahmin etmek bile zor bu futbol piyasasında.
  
  ezcümle bireyselliğin kaybolması, yıldız anlayışının değişmesi ve takım oyununun ön plana çıkması, sosyal medyanın da tesiriyle futbolculardaki iş anlayışının değişmesi futbolu değiştirdi. bütün bu değişim benim nazarımda olumsuz bir intiba oluşturdu futbola dair.
  
  son not: messinin emekli olması ile birlikte eskiden günümüze kalan futbola dair tek güzel şey de sona erecek.
  
  takımını ateşleyen, sırtlayan, taşıyan, ileriye götüren ve yetenekleriyle birlikte karakteriyle de sahaya mührünü vuran futbolcuların hastası olmaya devam edeceğiz ve onlara şöyle sesleneceğiz, kaptan! kaptanım!
• 11

  adil rekabet.
• 14

  ne kadar doğru tartışılır ama benim göremediğim şey brezilya ekolü. seri çalımlar, dar alanda kısa paslaşmalarla dans eder gibi topla oynama, brezilya futbol takımının en az 5-6 oyuncusunun bilinmesi ve en büyük kulüplerde yer alması vs. günümüz futbol taktiklerinden mi, beceri yoksunluğu mu, on numaraların eski etkinliğinin olmayışı mı bilmiyorum ama o eski dominant, eğlenceli, göze hoş gelen brezilya futbolu sanki yok.
• 28

  dönerek değişen saha kenarı reklam panoları.
• 15

  zidane madrid’e gideceği zaman 21 numaralı formayı istemiş, o dönemki madrid yönetiminden birisi ise gerçek futbolcular ilk 11 numara ile oynar demiş. bu nedenle 5 numarayı aldığı söylenirdi. rivayet mi, gerçek mi bilmiyorum; ama böyle bir hadise aklımda kalmış.
  
  işin özü, geçmiş yıllarda ilk 11 numara ve her numaranın da neredeyse belli mevkileri sembolize ediyor oluşu gerçeği vardı. hatta tanju ve oğuz arasında 10 numara kavgası yaşanmıştı.
• 23

  (bkz: altın gol)
  
  mario jardel'e ve ilhan mansız'a selam olsun.
• 25

  bir yerlere üye olmadan stadyum önünde gişeden bilet alıp maç izlemek.
• 18

  (bkz: doksanlı yılların galatasaraylı çocuğu olmak)
  
  bizim çocukluğumuz mutlu geçti. darısı bizim çocuklarımızın başına.
• 24

  şampiyonlar ligine katılamamamız. ne acı! çok yaşım olmamasına rağmen ligimizden 2 takımın şampiyonlar liginde oynadığı günleri hatırlıyorum. şimdi şampiyon olan bile gidemiyor.
• 27

  10 numaralar.
• 33

  (bkz: uzun kollu forma)
  
  https://media-cdn.t24.com.tr/...-5-d-4-fc-925-ec.jpg
  
  https://imgs.stargazete.com/...in-var-diy-525_2.jpg
  
  lanet içlikler aldı şu güzelliğin yerini.
• 16

  2000'li yılların başlarında her takımda ikonik isimler vardı ve zamanla bu yok oldu. bunların dünya futbolundaki son temsilcileri ronaldo, messi, ibrahimovic vs. dediğimi insanlar anlayacaktır. şu anda gerçekten iyi futbolcular var ama futbol çok mekanik. şu saydığım isimler ve türevleri* çok başkaydı ya da ben romantiğim.
• 20

  futbolun endüstrileşmesi, stadlardan arenalara geçilmesi
  ve teknolojinin gelişmesi ile birlikte kaybolan şeyler.
  
  ama en çok özlenen: mecidiyeköy ali sami yen kapalı tribünü.
  maçın gidişatına çok etki edebilen bir tribündü.
  müdavimleri, besteleri, alışkanlıkları ile çok eğlenceli bir yerdi.
• 22

  ali sami yen stadı.
• 26

  açılan kapılar sonrası yaşanan çatışmalar, maçın ortasında reklam girmesi.
• 30

  ceza sahası dışından çekilen şutla atılmış bir golü neredeyse hiç görmüyoruz artık. ligimizi bir veba gibi saran pas oyunu tutkusu yüzünden cezasahası dışından şut atılmaz oldu.
  
  yatıp kalkıp şükrediyorum ki "yay çevresindeki frikikleri de pas olarak kullanalım, topun değerini bilelim" modası başlamadı, yoksa iyice cinnete doğru giderdik.
• 34

  futbolcuların soyunma odasından depar atarak, toplu halde, peşpeşe çıkması.
• 35

  sahaya çıkış tünelinin tavanındaki demire kafasını vurup maça kafası sargılı çıkan oyuncular, düdük kadar şortlar, pazar gecesi saat onda tansu polatkan'ın seslendirmesiyle trt1'de özet izlemek, gündüz derbileri, derbi öncesi gazeteciler tarafından futbolcuların yeniçeri kılığına sokularak röportaj yapılması seksenler çocuklarının sayabildikleri arasındadır.