uzun bir aradan sonra beni gözlerimi dolduracak kadar duygulandıran tek galatasaray futbolcusu. şu ana kadar cebimden bir kuruş bile kendisine gitmişse sonuna kadar helali hoş olsun. öncelikle acayip pozitif bir havaya sahip, çok sempatik bir adam. hatta erkek güzeli yani böyle hep gülümseyen, etrafına neşe saçan bir tip. sahada ise insan azmanı bir futbolcu ve işini layıkıyla yapan bir forvet / golcü. bunu yaparken de seyir zevki açısından oldukça yüksek bir performans ortaya koyuyor, yani sadece gol atmanın çok ötesinde bir en ileri uç hücum oyuncusu gibi oynuyor. son olarak da özlenen takım - taraftar bütünleşmesini sağlayan kişi net kere net gomis'tir. parti kursa sağ taban ile sol tabanı bile aynı ortak ülkü peşinden sürükler. o kadar bütünleştirici bir adam...
(bkz:
cumhurbaşkanı gomis)
golünü atıp aslan sevinci yapıyor yahu aslan, biz yani, bunu yapıp taraftara doğru ilerlerken de tüm tribünün coşkuyla aşağı inmesi ve en sonunda da iki tarafın kucaklaşması falan en son ne zaman gördüğüm bir tablo kim bilir... gollerini insan gibi atmadığı için de o ilk andaki coşkunun dozu bile ayarsız oluyor. zor, beklenmeyen ve güzel gol atıyor yani, sonrası da o muhteşem sevinciyle birlikte bambaşka bir görsel ve duygusal şölen oluyor. allah'ın sevgili kuluymuş ki ilk geldiğinde objektiflere poz vermek için yaptığı gol sevincini ilk lig maçından itibaren hakkıyla, hem de defalarca yapma şansı buldu. allah utandırmadı aslanımı, hayırlı amellere koşmuş belli ki...
http://images.performgroup.com/...0781q9d2h10fo72q.jpg (nasıl da çaktırmadan gülüyor kerata, oysa maç esnasında yüzü daha coşkulu ve agresif oluyor bu sevinç esnasında, sevimli bu ya resmen sevimli, oyuncak ayı gibi sarılıp mıncırası geliyor insanın)
futbol en nihayetinde bir eğlence sektörü (show business) ve de taraftarlık çerçevesinde gönül verdiğimiz manevi açıdan anlamlı bir konu. bu adam beni eğlendiriyor, mutlu ediyor, duygulandırıyor ve günümün güzel geçmesini sağlıyor. daha ne isterim?
ya bence bu herif sahadaki iş bakımından içimizde ukde kalan
didier drogba ihtiyacımızı gideriyor :( abanmalı son vuruşlarında ise
shabani nonda nostaljisi yapıyorum.
son olarak da bu adamın aslan yürüyüşü yapıp sonrasına ayağa kalkarak tribünden aşağı inen seyirciyle kucaklaşması beni cidden çok duygulandırıyor lan, bence dünyadaki en güzel gol sevinci :(