tribünlerden ya da daha doğrusu tribünümüzden düşmesi, sami yen'de söylenmemesi gereken bestedir.
sevmiyorum hiçte sevemicem. eminim aynısını düşünen pek çok insan var. samanyolu onların bestesi, bizim değil!
çok mu bu tarz bi şey söylemek lazım sabaha kadar şampiyon cimbombomumu söyleyelim ölene kadar söylemezsem adam değilim, olmadı mı o tarz ne bileyim o zaman asaletin bize yeteri söyleyelim, sen sarıyla-kırmızıyı söyleyelim olmadı mı ben beste yapayım hayatımı bu işe verip ama şu besteyi söylemeyelim.
*bu sene son trabzon(u: tarih veremeyeceğim 2012-2013 sezonu son lig maçı. içerideki galatasaray-trabzonspor) maçı her şey ne güzel, söylüyorum bağıra çağıra, iş yorgunuyum orda bağırmaktan ses kalmamış zaten ama söyledikçe açılıyor, açıldıkça söylüyorum, gelmişim takımıma teşekküre, olmuşuz şampiyon değmen keyfimde. sonra atkılar açılsın samanyolu başlasın dediler, kapadım atkıyı nasıl yorulduğumu hissettim. bu onların abilerim, öyle değil desenizde benim için öyle hiç bir zaman eşlik edemeyeceğim. hep aklıma çubuklu formalar ve kadıköy gelcek bunu siz söylerken.
benim duygularım bunlar geçmişini bilmem, ilk kim söyledi bilmem...