8
(bkz: mess)
satırlarıma başlamadan önce çok kindar bir insan olduğumu belirtmek isterim.
bunca senelik galatasaraylıyım fenerbahçe kelimesini olabildiğince az telaffuz etmeye çalıştım. hiç bir fenerbahçeli ile polemiğe girmedim.
laf atana "hee amk en iyisi sizsiniz" dedim geçiştirdim.
neredeyse canımı verecek kadar sevdiğim dostum gözü dönmüş bir fenerbahçeliydi.
2009 senesinde ali sami yen'de hamburg'a elendiğimiz uefa maçında sanki galatasaray'ı kendileri elemişçesine orgazm geçirerek sağa sola saldırdığı halde görmemezlikten geldim onu ve onun gibi nice adamı.
ezeli rekabet-ebedi dostluk edebiyatını da hiç yapmadım. çünkü benim için fenerbahçe rakip değil kocaman bir 'hiç'ti. galatasaray'ı galatasaray yapan fenerbahçe değildi. en büyük başarılarımızı onların esamesinin okunmadığı yerlerde aldık ama fenerbahçeyi fenerbahçe yapan galatasaraydı. çünkü galatasarayı yendikleri müddet var olmuştu bu tek hücrelilerin hepsi.
yokmuş gibi davrandığım oldu zaman zaman.
hatta itiraf edeyim bazen empati kurmaya çalıştım sarı-kırmızı renkler nasıl benim kutsalımsa, sarı-lacivert renklerde onun için öyledir nedenini nasılını sorgulamamam gerekir diye düşündüm.
ama 2010/2011 sezonundaki fenerbahçe benim gördüğüm en iğrenç fenerbahçe oldu. kendi sorunlarıyla yeterince uğraşan galatasaray zor zamanlar geçirirken, kimseye meydan okuyacak durumda değilken;
kasımpaşa'yı 6-0 yendiklerinde "kulakların çınlasın" diye anıra anıra bağırdılar takımım için.
sağda solda sosyal paylaşım sitelerinde galatasarayıma bank asya formaları tasarlayıp akıllarınca komiklik yaptılar.
gördükleri her yerde iki kelimeyi yan yana getiremeyen adamlar " kümede kal galatasaray" diye kendi kafalarınca dalga geçtiler.
şampiyonluk yarışında olmayan galatasaray'a şampiyonluk sevincinde -nasıl şampiyon olduklarını da gördük ya- kudurmuş köpek gibi saldırdı bu it sürüsü.
kimseye tek kelime edecek halimiz yokken "bukalemun spor ehere mehere" diye yılan gibi sokup sokup kaçtılar deliklerine.
bu yıl galatasaray adına olan biten her kötü şeyde canım yanıyorken;
iq seviyesi ayakkabı numarasını geçmeyen galatasaray adını ağızlarına dahi alamayacak kadar çapsız adamlar ne oldum demeden saldırdılar en değerli varlığıma...
işte bu yüzden defolup gitsinler şimdi layık oldukları yere!
satırlarıma başlamadan önce çok kindar bir insan olduğumu belirtmek isterim.
bunca senelik galatasaraylıyım fenerbahçe kelimesini olabildiğince az telaffuz etmeye çalıştım. hiç bir fenerbahçeli ile polemiğe girmedim.
laf atana "hee amk en iyisi sizsiniz" dedim geçiştirdim.
neredeyse canımı verecek kadar sevdiğim dostum gözü dönmüş bir fenerbahçeliydi.
2009 senesinde ali sami yen'de hamburg'a elendiğimiz uefa maçında sanki galatasaray'ı kendileri elemişçesine orgazm geçirerek sağa sola saldırdığı halde görmemezlikten geldim onu ve onun gibi nice adamı.
ezeli rekabet-ebedi dostluk edebiyatını da hiç yapmadım. çünkü benim için fenerbahçe rakip değil kocaman bir 'hiç'ti. galatasaray'ı galatasaray yapan fenerbahçe değildi. en büyük başarılarımızı onların esamesinin okunmadığı yerlerde aldık ama fenerbahçeyi fenerbahçe yapan galatasaraydı. çünkü galatasarayı yendikleri müddet var olmuştu bu tek hücrelilerin hepsi.
yokmuş gibi davrandığım oldu zaman zaman.
hatta itiraf edeyim bazen empati kurmaya çalıştım sarı-kırmızı renkler nasıl benim kutsalımsa, sarı-lacivert renklerde onun için öyledir nedenini nasılını sorgulamamam gerekir diye düşündüm.
ama 2010/2011 sezonundaki fenerbahçe benim gördüğüm en iğrenç fenerbahçe oldu. kendi sorunlarıyla yeterince uğraşan galatasaray zor zamanlar geçirirken, kimseye meydan okuyacak durumda değilken;
kasımpaşa'yı 6-0 yendiklerinde "kulakların çınlasın" diye anıra anıra bağırdılar takımım için.
sağda solda sosyal paylaşım sitelerinde galatasarayıma bank asya formaları tasarlayıp akıllarınca komiklik yaptılar.
gördükleri her yerde iki kelimeyi yan yana getiremeyen adamlar " kümede kal galatasaray" diye kendi kafalarınca dalga geçtiler.
şampiyonluk yarışında olmayan galatasaray'a şampiyonluk sevincinde -nasıl şampiyon olduklarını da gördük ya- kudurmuş köpek gibi saldırdı bu it sürüsü.
kimseye tek kelime edecek halimiz yokken "bukalemun spor ehere mehere" diye yılan gibi sokup sokup kaçtılar deliklerine.
bu yıl galatasaray adına olan biten her kötü şeyde canım yanıyorken;
iq seviyesi ayakkabı numarasını geçmeyen galatasaray adını ağızlarına dahi alamayacak kadar çapsız adamlar ne oldum demeden saldırdılar en değerli varlığıma...
işte bu yüzden defolup gitsinler şimdi layık oldukları yere!
