öncelikle, (bkz:
aa benim bu).
şimdi benim kendime de, fikirlerime de saygım var çok şükür. fakat; neden böyle yapıyorsun hacı? derseniz, şöyle oluyor;
kaleme aldığım bir yazı öncelikle kendi ağzımdan dökülüyormuş gibi oluyor. sonra o an geçince tekrar bakıyorum ve yüksek sesle okuyorum, kendi sesimden dinleyince daha bir yabancı gibi geliyor. sanki bu ben değilim, konuşurken böyle konuşmam ben diyorum ve sonra da siliyorum ya da editliyorum.
belki ağzıma
* yakıştıramıyorum ya da sonradan okuyunca yazmasam da olurmuş diyorum ve siliyorum. bunları yalnızca ofsayt entrylerim için yapıyorum çünkü ofsayt oy almak insanların, benim fikirlerimi kötülediklerini ifade ediyor. ben fikirlerimi değerli buluyorum ve en ofsayt arasında olmasındansa hiç olmasın diyorum.
çünkü fikir benim, çünkü fikrim değerli. karşıdaki adamın neden ofsayt verdiğini bilmiyorum, o an ne ruh halinde olduğunu bilmiyorum. ısrarla ofsayt alıyorsa da o değerli fikrimi buraya yazmam, yazdıysam da silerim olur biter.
şimdi bunun kendisine saygısız bir
tipin hareketi yerine, aslında kendisine ve fikirlerine çok saygılı bir
tipin hareketi olarak değerlendirebiliriz.