12-13 yaşlarında galatasaray aşığı izmir'li bir çocuğun ali sami yen'de izlediği ilk maçtır, en özel maçtır.
babamla beraber eski açıktan bilet almıştık, stadın önünde beklerken bile ayaklarım titriyordu. rutin aramalar, stada giriş derken çimleri gördüğüm an koptuğum andı. maça dair en ufak bir şey hatırlamıyorum, sadece bütün toplar arif'e atılıyordu, bizde gol diye seviniyorduk. benim gözüm staddaydı, çok güzeldi, futbolcularımızı canlı canlı görmek hele ki ali sami yen'de benim için apayrı bir duyguydu.
maç bitiminde 3 yıldızlı tshirtleri ve ellerinde kupa ile stadı dolaşıyorlardı. daha önce uefa kupasını aldığımızda gözümden yaş gelmişti, şimdi ikinci sefer geliyordu yaşlar. sonra da 16 dakikalık şampiyonlukta duramadı kahrolası yaşlar. beni en çok mutluluktan ağlatan şey galatasaray.
maç sonu havai fişek gösterileri çok güzeldi, ardından kadıköy'e gitmiştik sarı kırmızı, evimiz orada. ufacık çocuk olan bana bile saldırmışlardı
* o gece ama olsun, ben hala büyünün etkisindeydim.
şimdi beni büyüleyen bu stada bu sene veda ediyoruz, içim buruk. yeni stadımızda beni nasıl büyüleyecek bilmiyorum ama ilk aşklar unutulmazmış...