1904
17 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçını nevizade aslanım'da benim gibi 2 fanatik arkadasımla izledim. gerektiginde fanatik gerektiginde holigan diye nitelerim kendimi ama asla kendini ve ne yaptıgını bilmez bi adam olmadım en azından cabaladım. okumus etmiş gormuş geçirmiş bir türk genciyim. neyse reklam yapmıyım. mac esnasında ilk golden sonra aslanım'ın ust katında, kendini bilmez ve oraya bizi tahrik etmeye mi dayak yemeye mi geldikleri belli olmayan 2 3 lavuk danalar gibi goooool koyduk muuu gibisinden bagırmaya basladı ve aslanım karıstı. linç ortamı olustu ama orda bile galatasaray'lı durusu gosterildi garsonlar eşliginde adamların cıkmasına izin verildi ki yanlarındaki kız arkadasları bile cevap veriyodu bize. aradan 5 10 dakka gecti bunlardan biri geri gelip bizden birileriye atısmaya basladı ve alkolunde etkisiyle atan şalterim beni ayaga kaldırdı. garsonları ve kalabalıgı yararak kendisini tuttum ve hayatımda ilk defa bir fenerbahce taraftarını hakkını vererek saglam bir şekilde dovdum. hatta oyle dovdum ki arka masada oturan benden yaşca daha genc bi grup tarafından takdirle karsılandım. yaptıgım ne kadar dogru tartısılır ama oraya gelip o kadar insan arasında gool diye bagırıp delikanlılık ve aptallık arasındaki ince cizgiyi tutturamazsan ben dovmesem baska bi 10 kişi ırzına geçer adamın. he ayrıca erenkoyde oturan ve bana gelicek olan yanımdaki arkadasımda maç gunu oglen saatlerinde caddede montunun onu kapalı olmasına ragmen altından sarı kırmızı forması gozukuyor diye taksi beklerken kendini bilmez 4 5 fenerli tarafından hırpalanmıstı geldiginde kıpkırmızı gozleri dolu doluydu sinirden. onunda etkisi oldugunu dusunuyorum.
buda boyle bir anımdır.
buda boyle bir anımdır.
