23
18 aralık 2011 galatasaray fenerbahçe maçıyla açılmış bir cehennemdi. biz arena' da sesimiz kısılana, kulaklarımıza kadar kıpkırmızı olana dek fenerbahçe topu her ayağına aldığında ıslıkladık, yuhaladık. öyle ki şahsen benim sesim maçtan bir hafta sonrasına kadar düzelmedi. ilk yarıda bu cehennem işe de yaradı. top ayağına gelen fenerbahçeli futbolcu ,amaçsızca topu taca rakibe falan atar oldu. ama ikinci yarı bizim takım oynamamakta ısrar edince, bir türlü rakibe baskı kuramayınca ve maç 1-1 e gelince kenarda pino dururken ayhan' ı alınca falan skoru korumak için, o cehennem iş yapmaz oldu. maçı 2-1 ile kaybettik.
demem o ki, bilmeyenler var; o cehennem açılmıştı zaten 18 mart' ta. ama o cehennemi taraftar bir yere kadar yaşatabiliyor rakibe. bir yerden sonra sahadaki takımın da rakibe cehennemi ucundan göstermesi gerek.
demem o ki, bilmeyenler var; o cehennem açılmıştı zaten 18 mart' ta. ama o cehennemi taraftar bir yere kadar yaşatabiliyor rakibe. bir yerden sonra sahadaki takımın da rakibe cehennemi ucundan göstermesi gerek.
