frank rijkaard

takıma geldiğinden beri doğrusuyla yanlışıyla 1,5 yıl geçti. teknik taktik konularda fikirlerim ortada kendisini beğenmiyorum çok net. ama son karabük maçında kafama takılan bir şey var; ben futbolcu olsam ve hocamı sevsem, o hocamın babası ölse hocamda kenarda takımın başında olsa, köpek gibi koşar oynar mücadele ederim. galibiyeti de hocama armağan ederim. ama hocamı sevmiyorsam ve siklemiyorsam, babasının vefatını da siklemem. sahada ruh gibi gezer nakonsantre bir şekilde elim belimde dolanırım. dün galatasaraylı oyuncular malesef sik kırığı gibi ortada gezdi dolaştı sıfır top oynadı ve beni dumura uğrattı. hocam ben ve benim gibi düşünen bir kaç kişi* seni istemiyoruz tamam ama sanırım futbolcuların da artık takımın başında olmanı istemiyor.*