ravil tagir

seyit mehmet özkan'ın ne kadar manyak bir adam olduğunu ve adamın hayatındaki yegane hayalin bir gün kendi yetiştirdiği oyuncuların milli takımda ilk onbir oynadığını görmek olduğunu bilmeyenler için kaçan balık olarak nitelendirilebilir lakin ki öyle değildir. mehmet özkan'ın berke ve barış alıcı fiyaskolarından sonra bir daha üç büyüklerden birisine oyuncu vermeyeceğini düşünüyorum ki adam haklı da bir yerde. ravil bize gelse ne zaman forma şansı bulurdu, o baskı altında gelişimini ne kadar tamamlayabilirdi şüpheli. oysa ki başakşehir'de buna uygun bir ortam var. ravil 10 maç üst üste hata yapsa 11. maçta da ilk onbire koyabilirler. biz ise emin bayram'ı ilk hatasında kızağa çekmek zorunda kaldık. galatasaray ne yazık ki böyledir, fenerbahçe de böyledir hatta on yılda bir şampiyon olan beşiktaş da böyledir. onlar bile şu zor durumda rıdvan gibi bir gence güvenmediler ve nsakala gibi bir vasat transfer edildi. seyit mehmet özkan da bunların hepsinin farkında. adamın bir hayali var ve bu hayali fani hayatında görmek için tek bir yeteneğini bile heba etmeye tahammülü yok. zaten berke gibi eline gelmiş ve gelecek olan en önemli kaleci potansiyeli harcanmak üzere. aynı hatayı ravil'de ve burak ince'de yapacağını düşünmüyorum. yoksa marcao'yu te portekiz'de düşme hattında bulup getiren scout ekibinin izmir'in göbeğinde top oynayan oyuncuları görmemesi söz konusu değildir.

not: bir daha okuyunca seyit mehmet özkan'ın hayalini tam anlatamadığımı fark ettim. adamın hayatındaki en büyük hayali ve bu işlere girme sebebi, ömrü hayatında bir maç milli takımın sahaya çıkan onbir oyuncusunun tamamının kendi yetiştirdiği oyunculardan oluşması.