3595
kendisi iyi hocadır kötü hocadır veya iyi niyetlidir kötü niyetlidir veya adamın dibidir şark kurnazıdır vs. hepsini bir kenara bırakırsak ortaya tek bir gerçek çıkıyor; istikrarı sağlayamadığımız zibilyonuncu hoca. 1996-2000 yıllarında fatih terim'le yakalanan başarıdan sonra galatasaray'ı 2 seneden fazla yönetebilmiş bir tane teknik direktör yok.* şaka gibi ama yok gerçekten. 1996-2000'den önce de jupp derwall'e kadar takımı 2 seneden fazla yönetebilmiş bir tane teknik direktör yine yok. bunları ben değil tarihi kayıtlar söylüyor. şimdi bu noktada ben şunu anlayamıyorum; mancini bu takımın başına neden getirildi daha sonra neden anlaşılamayarak yollar ayrıldı. herşeyi bir kenara bırakarak konuşuyorum; ben şu takımın başında babalar gibi en az 5 sene istikrarlı bir şekilde, şampiyon olsun olmasın önemli değil, bir karakter bir ruh kazandırarak takımı yönetebilecek bir teknik direktör görmek istiyorum artık. terim'den sonra mancini'nin gelişi, onu kabullenebilme aşaması hiç kolay olmadı ve hepimiz bu sezon olmasa da en kötü önümüzdeki sezon sonu kendisinin bir şekilde ayrılacağını hissediyorduk sanırım. böyle bir hissiyatı oluşturuyorsanız orda başarının olması imkansızdır zaten. mancini de bunun farkında olarak çekti gitti. şimdi de mancini yerine konuşulan teknik direktör 69 yaşında olan ve büyüklüğünü kimsenin tartışamayacağı mircea lucescu. lucescu'yu bende çok severim, buyursun gelsin başımın üstünde de yeri var ama adam 69 yaşında, 5 sene daha yaşayacağı bile şüpheli yani. keza aynı şey 69 yaşındaki jupp heynckes için de geçerli. bakın bu adamların büyüklüğünü tartışmıyorum bile benim tartıştığım nokta başka. zira zamanında lucescu'nun gönderilmesi çok koymuştu bu taraftara çünkü o dönemde istikrar sağlanabilseydi şu an shakhtar donetsk'in olduğu noktada biz olabilirdik. hangi birimiz shaktar'a bakıp iç geçirmedi ki şu son 10 senede. lucescu'dan sonra içimize umut tohumları eken, kısıtlı kadroyla bizi şampiyon yapan, bu istikrarı sağlayabilecek potansiyele sahip erik gerets'e de aynı tarife uygulandı. gayet başarılı olan adamı apar topar yollayıp yerine 70 küsür yaşındaki karl-heinz feldkamp'ı getirdiler. gerets için cebinde akrep olanlar feldkamp için gayet cömert tavırlar sergilemeye başladı.* sonra noldu? adam sezonu bile tamamlayamadı ama takım şampiyon oldu. hepimiz gaza gelmekle meşguldük o dönemde yok 11 türk oyuncuyla sahaya çıktık, yok son 6 maç teknik direktörsüz oynadık vs. nidalarıyla. kimse gerets'i hatırlamıyordu bile şampiyonluk sarhoşluğuyla. o şampiyon olan 2007/2008 kadrosuyla gerets'in neler yapabileceğini hep merak etmişimdir. istikrar sağlansaydı devamında neler olurdu az düşünmemişimdir. 1 sezon, 1 buçuk sezon, 2 sezon durup sonra giden ya da gönderilen teknik direktör görmek istemiyorum ben artık. çok mu zor bu iş ya. sadece 5 sezon üst üste takımın başında olacak, takıma bir karakter, bir ruh kazandıracak bir hocayla çalışmak çok mu zor. bu 5 sezon içine 1 veya 2 şampiyonluk sıkıştırsın ya da 5 sene üst üste şampiyon olsun hiç umrumda değil, sadece kulübeye baktığımda güven veren bir istikrar abidesi görmek istiyorum. hepimizin övünüyoruz, avrupa'nın sayılı kulüplerinden biriyiz diyoruz, ama koca kulüp tarihine baktığımızda 1905'den beri şu takımı 5 seneliğine emanet ettiğimiz tek bir isim yok.* sürekli yeni bir hoca, yeni bir heves, yeni bir yapılanma gibi durumlarla sertab erener'e bağlamaktan çok sıkıldım ben artık. bu takım istikrarı yakaladığında tarihinin en büyük zaferlerini yaşadı. terim ve derwall'le yakalanan istikrarın bir sonucu olarak avrupa arenasında yakalanan başarılar bunun en somut kanıtlarıdır.(u: şampiyon kulüpler kupası yarı finali döneminde teknik direktörümüz mustafa denizli olsa da derwall'in yardımcılığını yapmış olmasından sonra o göreve gelmiş olması istikrarın göstergesidir zira ekol aynı ekol.) bu yüzden istikrarı derwall ve terim gibi isimlerden daha da öteye götürebilecek biriyle iş başı yapmadığı sürece bu takım, bizim o hayalini kurduğumuz şampiyonlar ligi organizasyonunda 10 senede 1-2 çeyrek final oynamaktan öteye asla gidemeyecek.
