ben açarım demiştim ama biri benden önce davranmış.
bu maç benim galatasaray' ımı ilk canlı izlediğim maçtır sözlük. ben daha 8 yaşındayım. babam beni maça götürüyor. kavga çıkarsa bana bişey olmasın diye rize tribünlerine geçiyoruz. en önde ayakta izliyoruz maçı. pek birşeyden haberim yok. taffarel' i tanıyorum. hagi' yi, ümit' i, hasan' ı o kadar. oyuncular sahaya çıkarken ilk taffarel' in keli dikkatimi çekiyor. seviniyorum sonra. arkamdaki taraftarlardan küfürler geliyor galatasaray' ıma. üzülüyorum birşey diyemiyorum. gol atıyoruz sevinemiyorum. ümit davala önümden taç kullanıyor. ilk kez bir galatasaray futbolcusuna bu kadar yaklaşıyorum. golleri hatırlayamıyorum ama ordaki atmosferi iyi hatırlıyorum. konfeti dağıtıyorlar sahaya atın diye. bir abi bana veriyor. boyum kısa zaten atmaya çalışıyorum, 1 metre önümdeki reklam panosuna takılıyor. bir de ordan üzülüyorum. maç bitiyor, kazanıyoruz. galatasaray maçı izlemiş olmaktan gurur duyarak eve dönüyorum.
bir de maç öncesi var bunun. maç rize' de oynanıyor ama takım çayeli' ndeki bir otelde kalıyor. ben çayelinde oturuyorum zaten ama bunu bilmiyorum. keşke önceden söyleseydin diyorum babama. o görmüş futbolcuları. çayeli' nde geçirdiğim sonraki 10 yılda ben bu hayalle yaşıyorum. galatasaray futbolcuları o otele gelecek. ben önceden onları bekleyeceğim. anneme baklava da yaptırmış olacağım zaten. onlara ikram ederken herkesle tanışacağım. belki de imzalı forma bile alırım. geçen sene de şuydu hayalim; ben geceden otelin kapısına çadır kuracaktım. fatih terim inecekti otobüsten. hemen kalkıp elini öpecektim. birsürü fotoğraf çektirecektim.
ama olmadı. ne rize çıkabildi süper lig' e, ne de fatih hoca geldi rize' ye. düşmediği zaman da başka otele gittiler. allah biliyor ya 2. ligdeyken rize maçlarına gitmem hep galatasaray' ımı görmek içindi. rize' yi çıkarabilirsek, yine aynı otele gelirlerdi belki. ben de bütün hayallerimi gerçekleştirirdim.
şimdi kalktık geldik izmir' lere. geride kaldı rize. kalabalığı yüzünden nefret ettiğim istanbul' un benim için tek çekici yanı galatasaraydır. o yüzden üniversiteden sonra istanbul' da iş bulmak istiyorum. stada yakın bir yerde ev tutarım. alırım kombinemi, belki oyuncularla bile tanışırım o zaman. hayaller, hayaller...
belki değil ama (bkz:
gheorghe hagi'yi ali sami yen'de canlı izlemiş nesil)
bi de şu var tabi (bkz:
ilk gidilen galatasaray maçı)
