iç sahadaki maçlara bir türlü,
fenerbahçe deplasmanı gibi hazırlanamam. olay deplasmanda olunca, içimden başka bir mali çıkar, çevremdekiler yaklaşmaktan korkar falan o derece. yıllardır bu böyle olmuştur hep. son iki sezon bunun ekmeğini de yemedim değil. yalan yok. "bu adam biliyor ya!", "bu adam ermiş amk!" gibi geri dönüşler almışlığım da oldu. fakat, içerdeki fener maçlarında nedense böyle bir ney üflemiş, ney çalınan ortamda bulunmuş gibi davranırım. "ya yeneriz de işte ...."
lakin buna, burada bir dur demek isterim izninizle.
si....ceğiz!, yarın yokmuş gibi muamele edeceğiz! ellerini, kollarını koyacak yer göstermeyeceğiz! karşı tarafa geçerken yüzlerini saklamalarını sağlayacağız!
ben, bu tarz söylemlerde bulunan bir adam değildim. ama yine de son kez!
galatasaray ne isterse o olacak olan maç!
(bkz:
psikopat deli ve manyak)