43
futbolun kesinlikle hayatımızda büyük yer tuttuğu çocukluk.
internet yok, bilgisayar desen üç beş kişide var. oturduğun şehir ve istanbul dışındaki yerlerden ancak çok ilgiliysen haberin olur. bugün internetten gün içinde ulaştığın bilgiyi elde etmek için bir el arabası dolusu dergi lazım gelir. bunu da yapamazsın haliyle. çocuk olarak, ne yaparsın. alırsın topu çıkarsın dışarı.
ilk hatırladığım oyuncu ve rol modelim ulrich van gobbel'di. 'van gobbel, van gobbel' diye gezerdim bakkaldan yuvarlaklığına dikkat ederek alınmış 9 kat plastik topla. savunmada adam yiyen bu oyuncuyu sevmiştim. kendim futbol oynarken de hep aynı kafayla oynadım zaten.
lig, avrupa ve milli maçlar oynanırken hayat gerçekten dururdu. insanlar sadece bunu takip ederdi, 5 gün muhabbet bunun üzerine dönerdi. çocuk olarak bütün bu etkileşim, çok keyifliydi. bugün konfor düzeyi yüksek bir hayat yaşasak da, o günleri çok özlüyorum.
özlediğim o anılar mı, yoksa çocukluk heyecanının ta kendisi mi, onu kestiremiyorum bir türlü yine de.
internet yok, bilgisayar desen üç beş kişide var. oturduğun şehir ve istanbul dışındaki yerlerden ancak çok ilgiliysen haberin olur. bugün internetten gün içinde ulaştığın bilgiyi elde etmek için bir el arabası dolusu dergi lazım gelir. bunu da yapamazsın haliyle. çocuk olarak, ne yaparsın. alırsın topu çıkarsın dışarı.
ilk hatırladığım oyuncu ve rol modelim ulrich van gobbel'di. 'van gobbel, van gobbel' diye gezerdim bakkaldan yuvarlaklığına dikkat ederek alınmış 9 kat plastik topla. savunmada adam yiyen bu oyuncuyu sevmiştim. kendim futbol oynarken de hep aynı kafayla oynadım zaten.
lig, avrupa ve milli maçlar oynanırken hayat gerçekten dururdu. insanlar sadece bunu takip ederdi, 5 gün muhabbet bunun üzerine dönerdi. çocuk olarak bütün bu etkileşim, çok keyifliydi. bugün konfor düzeyi yüksek bir hayat yaşasak da, o günleri çok özlüyorum.
özlediğim o anılar mı, yoksa çocukluk heyecanının ta kendisi mi, onu kestiremiyorum bir türlü yine de.
