6
2005-2006 sezonu 33. hafta karşılaşması. hafta içinde izmirde oynanan final maçında fenerbahçe'nin kupa hasretine bir yıl daha ekleyen beşiktaş ve fenerbahçe ile puan puana giden galatasaray'ı karşı karşıya getiren maça beşiktaş hırslı galatasaray ise biraz tutuk başlamıştı. 41. dakikada cordoba'nın iliç'i ceza sahası içerisinde düşürmesi sonrası kazanılan penaltı atışını o gün pek bir varlık gösteremeyen necati ateş kullanmış, topu direğe nişanlayarak galatasaray'ı mutlak bir golden etmişti. işin ilginç olanı bir yıl önce hakan şükür de galatasaray formasıyla aynı kaleye kullandığı penaltı atışından yararlanaması idi.
ikinci yarı kaçan penaltı, istenilen oyunun sahaya konulamaması ve fenerbahçe'nin maçı rahat götürmesi nedeniyle sıkıntılı başlamış; 51. dakikada tümer'in attığı gol hepsine tuz biber olmuştu. 3-4 dakika sonra tümer'in direkten topu ve necati'nin yerine giren hasan kabzenin golü yüreklere su serptiyse de umutlar dakiklar ilerledikçe yavaş yavaş tükeniyordu. 2 hafta önce 3 puan önde çıkılan kadıköy deplasmanında alınan 4-0lık mağlubiyet fenerbahçe'yi ikili averajda galatasaray'ın önüne geçirmişti, maçlar bu skorlarla biterse fenerbahçe son haftaya 2 puan önde girecek; bu durumda son hafta küme düşme hattındaki, 3 maçta 14 gol attığı denizlispor ile berabere kalması halinde * şampiyon olacaktı.
ekrandaki kronometre 92:30'u gösterirken cordoba deniz tarafındaki kale'den degajını kullanıyor, dakikalardır fenerbahçe'nin ardından galatasaray'a da çelme takmanın verdiği sevinçle dakikalardır galatasaray'a saydıran beşiktaş tribünleri zalad gelsin sizi kurtarsın şeklinde ortalığı inletmekteydi. cordoba'nın degaj'ını ortasahada sabri kontrol etti, önündeki boşluktan yararlanarak topu sürdü. topu ceza sahasına doğru hafif bir kaldırdı, hakan şükür'ün indirdiği top terbiyeli bir şekilde boşluğa doğru zıplayarak ilerlemeye başladı. o 1-2 saniyelik topun civarındaki herkes donmuştu adeta, hasan kabze hariç. koşarak gelip yaptığı muhteşem vuruşla topu köşeden ağlarla buluşturduğunda kronometre 92:40'ı gösteriyordu. top hakan şükür'e inerken stadta beliren bir anlık sessizliği galatasaray tribününden gelen korkunç uğultu bozuyor, beşiktaş tribünleri kısa süreli bir komaya giriyor, işbu entry'nin yazarı da golün sevinciyle koltuktan salonun ortasına balıklama atlıyordu. kendime gelip de ekrana bakabildiğimde gol olduğunda bulunduğu yerde diz çökerek gözyaşı döken kral hakan şükür'ü görmemle kendimi iyice kaybetmiş; uzun bir süre etrafa buğulu gözlerle bakmıştım.
ikinci yarı kaçan penaltı, istenilen oyunun sahaya konulamaması ve fenerbahçe'nin maçı rahat götürmesi nedeniyle sıkıntılı başlamış; 51. dakikada tümer'in attığı gol hepsine tuz biber olmuştu. 3-4 dakika sonra tümer'in direkten topu ve necati'nin yerine giren hasan kabzenin golü yüreklere su serptiyse de umutlar dakiklar ilerledikçe yavaş yavaş tükeniyordu. 2 hafta önce 3 puan önde çıkılan kadıköy deplasmanında alınan 4-0lık mağlubiyet fenerbahçe'yi ikili averajda galatasaray'ın önüne geçirmişti, maçlar bu skorlarla biterse fenerbahçe son haftaya 2 puan önde girecek; bu durumda son hafta küme düşme hattındaki, 3 maçta 14 gol attığı denizlispor ile berabere kalması halinde * şampiyon olacaktı.
ekrandaki kronometre 92:30'u gösterirken cordoba deniz tarafındaki kale'den degajını kullanıyor, dakikalardır fenerbahçe'nin ardından galatasaray'a da çelme takmanın verdiği sevinçle dakikalardır galatasaray'a saydıran beşiktaş tribünleri zalad gelsin sizi kurtarsın şeklinde ortalığı inletmekteydi. cordoba'nın degaj'ını ortasahada sabri kontrol etti, önündeki boşluktan yararlanarak topu sürdü. topu ceza sahasına doğru hafif bir kaldırdı, hakan şükür'ün indirdiği top terbiyeli bir şekilde boşluğa doğru zıplayarak ilerlemeye başladı. o 1-2 saniyelik topun civarındaki herkes donmuştu adeta, hasan kabze hariç. koşarak gelip yaptığı muhteşem vuruşla topu köşeden ağlarla buluşturduğunda kronometre 92:40'ı gösteriyordu. top hakan şükür'e inerken stadta beliren bir anlık sessizliği galatasaray tribününden gelen korkunç uğultu bozuyor, beşiktaş tribünleri kısa süreli bir komaya giriyor, işbu entry'nin yazarı da golün sevinciyle koltuktan salonun ortasına balıklama atlıyordu. kendime gelip de ekrana bakabildiğimde gol olduğunda bulunduğu yerde diz çökerek gözyaşı döken kral hakan şükür'ü görmemle kendimi iyice kaybetmiş; uzun bir süre etrafa buğulu gözlerle bakmıştım.
