• 8
    bugün, 3 yıl ve yaklaşık 8 saat oldu. 3 yıl önce yine bir heves ile girdiğim yeni bir yılın sonrasında ve bir öğle vakti aldım haberi.
    baban ağır, acil gel dediler.
    eve nasıl gittiğimi bilmiyorum, hayatım boyunca çiğnemediğim kadar trafik kuralını çiğnedim sanırım.

    gittiğimde ambulans eve gelmiş, şok cihazı ile elektro şok yapıyorlardı zayıf kalbine. durmuştu artık, geri dönmeyeceğini bildiğim halde bir umuttu benimkisi, çalışır mı tekrar acaba kalbi? çalışmadı elbette, ambulans görevlileri öldü demedi, diyemediler belki. hastanede devam edeceğiz dediler. sonrası yıkık bir ruh ve beden. bu gün farkettim, o ruh hala yıkık. kalabalık ortamlarda bakamam mesela resimlerine, videolarına, tutamıyorum doluyor içim.

    öldüğünde bir kızım 5 yaşındaydı diğeri 9 aylık, ne kadar büyürsen büyü, zürriyetin ne kadar olursa olsun baba herkese lazım.

    diyeceğim o ki çok özlüyorum be sözlük, küçük kızım da görseydi mesela, bilseydi ne güzel bir dedesi var.

    kendisi tam bir galatasaray sevdalısıydı, benim adım fatih, kendisi koymuştur. oğlum olursa birine metin, diğerine bülent koyacaktık, öyle söz almıştı bizden, kız oldular şansına.

    yani sevin sözlük, babalarınızı çok sevin. hatta sarılın öpün onları.
    bazen serttirler kendilerini sevmenizden, sululuk yapmanızdan hoşlanmazlar belki ama, kalpleri pırlanta gibidir, sert görüntülerin altında içten içe mutlu olacaklardır emin olun.
App Store'dan indirin Google Play'den alın