1165
kendisinin sempatizanı olan bir galatasaray taraftarı olarak emre akbaba transferi için alanyaspor başkanına yönelik yapmış olduğu açıklama üzerine içine kurt düşenlerdenim. zira tarık çamdal transferinde de buna benzer bir durum yaşandığı için yoğurt üfleyerek yenmeli diyorum.
hatırlayanlar olacaktır, tarık sözleşmesinin son senesine girmişti, galatasaray ocak'ta tarık'ı bedelsiz bitirecek haberleri çıktı ve eskişehirspor tarafından kadro dışı bırakılmakla vs. tehdit edilen tarık gitti eskişehirle sözleşme uzattı galatasaray'ın 4.75 milyon eurosuna mal oldu. burada en büyük hatayı ünal aysal yaptı. ocakta galatasarayla sözleşme imzalamaya hazır hale gelecek bir oyuncu, "eskişehirle sözleşme imzalarsam galatasaray benden vazgeçer mi?" diye düşünmeyip, içinde o heyecanı bile taşımayarak gitti eskişehirsporla sözleşmesini yeniledi. biz ne yaptık? sözleşmesini yeniledikten sonra bonservisini vererek bu ruhsuz, galatasaray'da oynamak için gerekli heyecanı taşımayan arkadaşı hem euro zengini yaptık hem de bonservis ödedik. yazarken bile elim ayağım titredi, tarık'ın yaptığı bu düşüncesizliğe rağmen biz bu adamı nasıl alabildik, alındığı gün nasıl ortalığı yıkmadık, hakikaten uyuyormuşuz.
emre transferinde de aman alanya başkanı benim yakın arkadaşım, onu üzmeyiz falan mevzularına girilecekse işimiz var. eskişehirspor'u üzmeyelim, alanya başkanını üzmeyelim, gelen geçen bize atlasın ama.
emre akbaba için benim gönlümden geçen maksimum tutar 2 milyon eurodur, yanında tarık'ı falan alırlarsa 2.6 milyon euroya kadar çıkılıp tarık'ın maaşının bir kısmı da verilebilir ama oluru budur. tutup emre'nin bonservisine 3-4 milyon euro verilirse bilin ki galatasaray'da hiçbir şey düzelmemiştir.
bu yazının sonunda, yukarıdakilerin hiçbirisinin mustafa cengiz başkana yönelik bir eleştiri olmadığını belirtmeliyim. tamamen varsayımlar ve eski olaylar üzerine yorum yapıyorum. mustafa cengiz'in ünal aysal'ın düştüğü hataya düşeceğini düşünmüyorum. 2 milyon euroya satıyorlarsa satsınlar, satmıyorlarsa ocakta alalım. emre alanya'dan bedelsiz ayrılınca, üzülen olursa da selpak mendillerini ben yollarım.
hatırlayanlar olacaktır, tarık sözleşmesinin son senesine girmişti, galatasaray ocak'ta tarık'ı bedelsiz bitirecek haberleri çıktı ve eskişehirspor tarafından kadro dışı bırakılmakla vs. tehdit edilen tarık gitti eskişehirle sözleşme uzattı galatasaray'ın 4.75 milyon eurosuna mal oldu. burada en büyük hatayı ünal aysal yaptı. ocakta galatasarayla sözleşme imzalamaya hazır hale gelecek bir oyuncu, "eskişehirle sözleşme imzalarsam galatasaray benden vazgeçer mi?" diye düşünmeyip, içinde o heyecanı bile taşımayarak gitti eskişehirsporla sözleşmesini yeniledi. biz ne yaptık? sözleşmesini yeniledikten sonra bonservisini vererek bu ruhsuz, galatasaray'da oynamak için gerekli heyecanı taşımayan arkadaşı hem euro zengini yaptık hem de bonservis ödedik. yazarken bile elim ayağım titredi, tarık'ın yaptığı bu düşüncesizliğe rağmen biz bu adamı nasıl alabildik, alındığı gün nasıl ortalığı yıkmadık, hakikaten uyuyormuşuz.
emre transferinde de aman alanya başkanı benim yakın arkadaşım, onu üzmeyiz falan mevzularına girilecekse işimiz var. eskişehirspor'u üzmeyelim, alanya başkanını üzmeyelim, gelen geçen bize atlasın ama.
emre akbaba için benim gönlümden geçen maksimum tutar 2 milyon eurodur, yanında tarık'ı falan alırlarsa 2.6 milyon euroya kadar çıkılıp tarık'ın maaşının bir kısmı da verilebilir ama oluru budur. tutup emre'nin bonservisine 3-4 milyon euro verilirse bilin ki galatasaray'da hiçbir şey düzelmemiştir.
bu yazının sonunda, yukarıdakilerin hiçbirisinin mustafa cengiz başkana yönelik bir eleştiri olmadığını belirtmeliyim. tamamen varsayımlar ve eski olaylar üzerine yorum yapıyorum. mustafa cengiz'in ünal aysal'ın düştüğü hataya düşeceğini düşünmüyorum. 2 milyon euroya satıyorlarsa satsınlar, satmıyorlarsa ocakta alalım. emre alanya'dan bedelsiz ayrılınca, üzülen olursa da selpak mendillerini ben yollarım.
