❮
5❯
  • 101
    kendimi, farkındalığımı hissetmeye başladığımdan bu yana hiçbir çatı altında görmem. örneğin; metalci, sosyalist, ateist, dindar, duygusal, fanatik v.s akla ne geliyorsa... mesleğim gereği de, hayata bakış açım gereği de, dünya görüşüm gereği de böyle düşünürüm. mesleğim gereği kısmı şöyle; senaristim, film yazıyorum, karakter yaratıyorum vs. herhangi bir çatı altında kendimi hissedersem eğer, yaratacağım karakterlere ne derinlik katabilirim ne de çeşitlilik... saplantılı gibi kısır bir döngü içersinde bulurum kendimi belirli bir üretimi gerçekleştirdikten sonra. haliyle insanın kendisini çatısı altında hissedebileceği tüm oluşumlar tuhaf gelir bana. kısıtlar gibi hissettirir.

    galatasaray; kendimi çatısı altında hissettiğim tek oluşumdur. yukarda yazdığımın aksine kısıtlandığımı da asla hissettirmez. baba gündüz'ün de dediği gibi "bir his takımıdır galatasaray", en güzel hislerin takımıdır, sebebidir. sevgisinin tarifi kelimeler tarafından sınırlandırılamayacak kadar büyüktür.
  • 102
    bu sözlükte bulunan okur yazarların ortak paydası olan duygu.
    neredeyse bebek yaşlarıma denk gelen bu özel duyguyu herhalde anne sevgisinden biraz sonra belki de baba sevgisi ile aynı anda tatmaya başlamışımdır zira babamın elinden tutup stadın yolunu tutmak(o zamanlar dolmabahçe stadında oynanırdı maçlar), stadın önünden aldığımız mis gibi köfte ya da sucuk ekmeklerimizle içeri girip kalabalığa denk gelince, babamın elini salmasıyla, minik vücudumun verdiği avantajla kendime köstebek gibi yol açıp korkuluklara ulaştığımda bir yandan önümde uzayan büyülü yeşile serpiştirilmiş sarı kırmızılara hayranlıkla bakarken bir yandan da endişe ile arkalarda kalan babam beni görebiliyor mu diye göz teması kurmaya çalışmak, iki ayrı sevgiyi aynı anda hissetmek neredeyse ortak birbirini tamamlar hale getirdi.

    babamı kaybetmemden sonra galibiyet sevinçleri, transfer heyecanı, yenilgi eleştirileri, hakem serzenişleri buruk ve eksik kalsa da bilirim ki bana en değerli mirasıdır galatasaray sevgisi ve bir anlamda galatasaray babam, babam galatasaraydır benim için.

    1970 yazında doğan biri olarak hayata başlarken 3 şampiyonluk(1970-71,1971-72,1972-73) gördüğüm düşünülebilir lakin 14 senelik özlemli bekleyişte kısmetime düşenlerden, ancak hatıralarımda ne küskünlük ne kırgınlık var hatta o seneler en çok maça gittiğim senelerdir, her sene hasretle sevgiliyi bekler gibi şampiyonluk hayali kurar, sezon sonu bir daha ki seneye inşallah der ümidimiz kaybetmezdik hatta bu senelerin sonuncusunda (1985-86) namağlup ve averajla 2. olduğumuzda da o ümit eksilmedi ve nihayet 1987 de henüz reşit olmadan tattım şampiyonluğu, aslında 4. kez olmasına rağmen hatırladığım ilk ve aslında galatasaray'ın zaten hep şampiyon olduğunu anladığım şampiyonluğu.

    aidiyet hisleri sevgi çemberi ile sınırlı biri olduğumdan, ne meslek örgütleri, ne siyasi partiler, ne okul dernekleri ne de diğer sivil toplum örgütleri beni kapsama alanlarına alamamışlardır, türkiye cumhuriyeti'ne ve aileme bağlılığım dışındaki istisna galatasaray'dır ve vatanım gibi ailem gibi kutsalımdır.

    neredeyse yarım yüzyıllık hayatımda büyük mutluluklar yaşadım, aşklar, başarılar, evlat sahibi olmak kısmet oldu, her duygunun iki tarafını da gördüm fakat şu hayatta beni en çok mutlu eden ne oldu diye düşündüğümde aklıma ilk gelen hep galatasaray oldu.
  • 103
    hayatımı güzelleştiren bir şeydir. üzüntüsü bile güzel ulan. kasımpaşa maçı sonrası sinir ve stresten birde üzerine pazartesi eklenince acayip bir melankoliye bağladım. etrafımdaki galatasaraylılarda sanırım aynı. ofiste hep şakalaştığımız galatasaraylıların da yüzü gülmüyor. galatasaraydan hiç konu açmadık.
    biz gerçekten his takımıyız, hisli insanlarız ya bunu seviyorum.
    kötü günleri gördük ama yine hep o iki rengi yan yana gördüğümüzde bir umut vardır dedik.
    içimizde bir umut var mayısa dair...
    kırılmasın umutlarımız lan! kırılmasın be!
  • 105
    tarif edemediğim bazen anlamlandıramadığım ama benim için değerini ölçemeyeceğim bir şey. bir şey ama bu elle tutulmaz, sarılamazsın ona, öpemezsin ama çok seversin, sevinirsin sağında solunda tanımadıklarına sarılırsın, yolculuk sırasında kulaklıkla maç dinlerken içinde patlar o gol çığlığı, kadıköy gibi bir yerde büyüdüysen hele balkona çıkıp avazın çıkana kadar bağıramazsın onu da içinde yaşarsın. ama iyi ki yaşarsın, iyi ki cimbom dersin. iyi ki.
  • 113
    yurtdışında, çok da güzel bir şehirde değil, kırsal diye tabir edebileceğin bir yerde, yüzeceğin havuz bile yokken geçireceğin 3 aylık eğitimi arena'da oynadığın son maç (bkz: 19 mayıs 2019 galatsaray başakşehir maçı) ve yeni gelen sezonun başlayacağı ilk maç arasına denk getirmektir. galatasaray'ın 1 saniyesini bile kaçırmamak için 3 aylık yaz tatilini, ailenle senelerdir geçirdiğin o güzel günleri, evini, tekneni, memleketini, çocukluk arkadaşlarını, muhabbetini feda etmektir.

    ve bunu yaparken bir saniyesinden bile pişman olmamaktır galatasaray sevgisi. sensiz günler bana uzak olsun. kimseyi kimseyi sevmedim senin gibi..
  • 117
    allah var çok düşündüm acaba ilk gönderim ne ile alakalı olacak diye.
    canım dedem sana her şey için minnettarım ama bir konuda özel teşekkürüm var sana. galatasaray sevgisini kalbime koyan, bu renkleri aşılayan kişi sen oldun bana. babasını küçükken kaybedenler bilir, çevrelerinde baba figürü olan insanı baba yerine koyarlar o çocuklar. ben babamla hiç futbol oynamadım ya da kendisiyle hiç maç izlemedim. dedem anlattı bana hep galatasarayı. 24 yaşındayım uefa kupasında küçüktüm senden dinledim, şampiyon olunamayan yılları da senden dinledim. bu aşkı sen verdin canım dedem. seninle ali sami yen’e gitmek nasip olmadı. tt arenaya girip sahayı gördüğümde gözlerimin dolmasını sağlayan kişisin sen, sana minnettarım canım dedem.
    her insanın iyiliği gibi sevgisi de karşılıklı. karşılık beklemeden seviyorum seni güzel kulübüm. bazen senin yüzünden sinirden, üzüntüden uyuyamadığım oldu ama bunlar da sevdaya dahil. dilerim ki ben de evladıma bu sevgiyi anlatır, aşılarım.
  • 119
    17 ocak 2023 alanyaspor galatasaray maçını yoğun bakıma telefon ve kulaklık sokturarak izlememe sebep olan sevgidir. maça 1 saat kala atriyal fibrilasyon geçirmem sebebi ile (iyi ki bu akıllı saatler var, apple watch hayat kurtarır) acil olarak hastaneye gittim. corderone adlı aritm düzenleyici bir hapın yüzünden 10 kasım tarihinde hipertiroidi olup 15 kg verdim. vücut bu ilacı atınca tekrar aritm başladı ve lanet ilaçtan başka doğru düzgün ilaç olmayınca, hastaneye yatıştan 12 saat sonra elektro şok uygulayarak kalp ritmi yerine gelmiştir. şimdi hipertiroidi kaynaklanan değerlerin düşmesi bekleniyor. işte böyle bir sevgidir galatasaray sevgisi.
  • 120
    yıllar akıp giderken, kimler gelip kimler geçmiştir hayatından; neler gelip geçmiştir başından. hepsi sanki bir simülasyon, bir sanrı gibi gelir inanamazsın yaşandığına bir çoğunun. aynı şekilde sen de belki bazen hatırlanan bir anıdan ya da hiçbir izi kalmamış bir detaydan ibaret olmuşsundur birileri için. ama o hep vardır hayatında. çocukluk, öğrencilik hayatında en saf duygularla takip ettiğin, farkında olmadan içinde büyüttüğün aşkın olmaya başlamıştır yetişkinliğe adım atarken. seninle beraber var olmaya devam eder. büyür, öğrenir, düşer, kalkar, hisseder, üzülür, sevinir her koşulda seninle birlikte. iyi günlerin, neşeli günlerin olmuştur ama o devamlı bir parçası olmaya devam eder yaşamının. iş hayatına girersin, evlenirsin derken bir bakmışsın hayatının en değerlilerini kucağına almışsındır. onlara öğrettiğin ilk sözcüklerden olur o'na dair sevginin bir yansıması olan "cimbombom". seneler geçer ama tıpkı ilk zamanki gibi aynı heyacanla takip edersin maçları. hayat istediğin gibi devam etmez ve üst üste gelir felaketler. kendini suçlar, gözyaşları döker, geçmişe bakıp kahrolursun. şartlar değişir, sen eski sen değilsindir. bazen gücünün tükendiğini hisseder, nefes alamaz hale gelirsin. ama şartlar ne olursa olsun, hayat sana ne getirirse getirsin göz ucuyla da olsa ondan haber almaya devam edersin. eski kalabalıklar yoktur etrafında, öyle ya düşenin dostu olmaz bu hayatta. ama sen ne şartta olursan ol, göz ucuyla bakabildiğin en yalnız zamanlarda bile o hiç kendini sana kapatmamıştır. diğerleri gibi çekip gitmemiştir. vefalı olmuştur her daim. sen bedel öderken hayatta, seni mutlu etmeye devam etmiştir. sevgisi hakikat olmuştur. sana ait en gerçek duygulardan birinin öznesi olmuştur galatasaray sevgisi. adanmış hayatların umudu dememişler boşuna. hep gerçek olmuştur galatasaray sevgisi ve hep öyle kalmaya devam edecektir.
  • 121
    öyle bir sevgi, öyle bir bağımlılık ki aşırı hasta olmama rağmen ( aşırı ötesi grip diyebilirim ) dün akşam totem yapmak için spor salonuna gidip 1,5 2 saat kardiyo yapmama sebep olmuştur. * bayılacak hale gelmeme rağmen 6 mayıs 2024 konyaspor fenerbahçe maçı bitene kadar baştan sona izledim, takip ettim. en son bisiklet çeviriyordum düşünün*. bu totem 2 kere tutmuştu. 3. de tuttu çok şükür. keşke konyaspor’un golü ofsayt olmasaydı da bu hafta şampiyonluğu tescilleyip, fenerbahçe’ye rahat rahat gel hiç acımayacak deseydik*. bir yandan da 6 puanlık farkla matematiksel olarak halen umutları varken çıkmak da fena fikir değil gibi. neyse sonuç olarak, bu yaşta bu yaptığımız şey saçma gelebilir. her sezon bu son bu kadar takip etmek yeter dememe rağmen, yine kendimi böyle şeyleri yaparken buluyorum*. galatasaray gerçekten hayatıma öyle bir etki bıraktı ki, “ çocukluk aşkımsın, sen ilk göz ağrımsın..” tam da bana yazılmış olabilir. bu mirası kısmet olursa çocuklarıma, yeğenlerime, torunlarıma vs. bırakmayı çok istiyorum ama bir taraftan da bu kadar etki edecek kadar takıntılı olmak doğru mu emin olamıyorum. ha bize babadan kalmadı, ben ve kardeşim içgüdüsel olarak seçtik. iyi ki seçtik. diğer türlü allah korumuş diyorum*. galatasaray’ın hayatımda bu kadar etkisi olmasından dolayı hiç pişman olmadım. dönüp bakınca galatasaray hep güzel anılar bıraktı bende. bunu tanımlayabilmek gerçekten çok zor. bu fanatizm değil. bu karşılıksız sevebilmenin ilk adımı idi galiba. belki de psikopatlık. ama her daim benimle olacağına eminim. olsun da zaten. olmalı da…

    edit: tabi en son acilde yediğim 6 karışık ilaçlı serum sonrası uykuya kaldığımı da belirtmeden geçemeyeceğim.*
❮
5❯
App Store'dan indirin Google Play'den alın