791
bir scout ekibinin başarısını aldırdığı tüm transferlere bağlayacak kadar mantıksız olunabileceğini bizlere gösteren ekiptir. evet bu arkadaşların derdi aslında scout ekini değil, kimin transferlerine laf etmek istediklerini çok iyi biliyoruz zaten merak etmesinler.
arkadaşlar bizim derdimiz temelde para. oyuncu bulamıyoruz falan değil. yan etkenler olarak ülkedeki adaletsiz futbol iklimini, taraftarın her oyuncusunu çabucak çöp ilan etmesini falan da söyleyebiliriz ama temel dert para.
neden?
scouting yapan kulüplerin aldığı her futbolcu inanılmaz paralara falan satılmıyor çünkü. bakalım mesela porto’ya. 19-20 sezonunda en yüksek transfer bedeli ödedikleri adam shoya nakajima. 12 milyon euro vermişler. hala porto oyuncusu, market değeri 3.5 milyon euro şu an. 2017’de 20 milyon euro ödeyip aldıkları oliver torres munoz’u 2 sene sonra 17 milyona satmışlar. daha yığınla örnek var ama en yüksek bedelli olanlardan birkaç tanesini yazdım sadece.
scouting işinde araştırır bakarsın, olacağını düşündüysen satın alır, geliştirip satmaya çalışırsın. fakat buradaki asıl mevzu satın almak. porto dediğin kulüp her sene futbolcu transferlerine 20-60 milyon arasında değişen bir yatırım yapıyor. sen geçen sene 25 milyon yatırım yaptık diye (üstelik bomboş kadroya) ortalığı ayağa kaldırdın. e şimdi marcao + nelsson kapattı işte o satışı, kara bile geçtin. kerem’i satsan ikiye katlayacaksın o parayı.
scouting demek her aldırdığın futbolcunun tutması demek değildir. bazen olur, futbolcu çalışmaz, şanssız olursun vesaire tutmaz. ama 10 tane futbolcu aldırıp 3’ünün satışıyla kara geçiyorsan olay bitmiştir zaten. ha aynı zamanda sportif başarı da getirirsin ballı börek.
son dönem transferleri gayet başarılı ekiptir efendim.
edit: tabi bi de kazandığın parayı nerde kullandığın sorunsalı da kritik nokta. ozan kabak’ı 11’e satıp aynı transfer döneminde gidip diagne’ye 13 gömersen olmaz o iş, paranı da tüm sistemi de hiç etmiş olursun. umarım diagne’yi de scout ekibinin bulduğunu iddia edecek arkadaşlarımız yoktur aramızda.
arkadaşlar bizim derdimiz temelde para. oyuncu bulamıyoruz falan değil. yan etkenler olarak ülkedeki adaletsiz futbol iklimini, taraftarın her oyuncusunu çabucak çöp ilan etmesini falan da söyleyebiliriz ama temel dert para.
neden?
scouting yapan kulüplerin aldığı her futbolcu inanılmaz paralara falan satılmıyor çünkü. bakalım mesela porto’ya. 19-20 sezonunda en yüksek transfer bedeli ödedikleri adam shoya nakajima. 12 milyon euro vermişler. hala porto oyuncusu, market değeri 3.5 milyon euro şu an. 2017’de 20 milyon euro ödeyip aldıkları oliver torres munoz’u 2 sene sonra 17 milyona satmışlar. daha yığınla örnek var ama en yüksek bedelli olanlardan birkaç tanesini yazdım sadece.
scouting işinde araştırır bakarsın, olacağını düşündüysen satın alır, geliştirip satmaya çalışırsın. fakat buradaki asıl mevzu satın almak. porto dediğin kulüp her sene futbolcu transferlerine 20-60 milyon arasında değişen bir yatırım yapıyor. sen geçen sene 25 milyon yatırım yaptık diye (üstelik bomboş kadroya) ortalığı ayağa kaldırdın. e şimdi marcao + nelsson kapattı işte o satışı, kara bile geçtin. kerem’i satsan ikiye katlayacaksın o parayı.
scouting demek her aldırdığın futbolcunun tutması demek değildir. bazen olur, futbolcu çalışmaz, şanssız olursun vesaire tutmaz. ama 10 tane futbolcu aldırıp 3’ünün satışıyla kara geçiyorsan olay bitmiştir zaten. ha aynı zamanda sportif başarı da getirirsin ballı börek.
son dönem transferleri gayet başarılı ekiptir efendim.
edit: tabi bi de kazandığın parayı nerde kullandığın sorunsalı da kritik nokta. ozan kabak’ı 11’e satıp aynı transfer döneminde gidip diagne’ye 13 gömersen olmaz o iş, paranı da tüm sistemi de hiç etmiş olursun. umarım diagne’yi de scout ekibinin bulduğunu iddia edecek arkadaşlarımız yoktur aramızda.
