162
merhaba arda,
ben futbolu takip etmeye 96 senesinde başlamış bir galatasaray taraftarıyım. taraftar derken şöyle tarif edeyim.
çocukluk yıllarımın başlarında babam bir süre işsizdi, durumumuz pek yoktu. maçları izlemeye mekanları bırak kahveye bile gidemezdim para isterler diye. halbuki babam o meşhur eskişehir maçında 14 senelik hasreti dindiren taraftar olmak için bir gün önce bilet kuyruğunda yorgan atıp uyuyup sabah biletini alan bir adam. öyle gaaassaraylı.
97 senesinde 4 yıllık serinin ilk şampiyonluğunu aldığımızda, bir forma almıştı bana önünde vakıfbank yazan. iki yıkayınca yazısı silinenlerden. üniforma gibi taşırdım onu sokakta.
bak arda,
bizim evde cine 5 yoktu, star tv'den yayınlandığında avrupa maçları, gözlerim acıyana kadar uykuya direnip maçları izlerdim. sonra cine 5, tele on vs. şeylerde maçların hatırladığım kadarıyla ilk 1-2 dakikası gösterilirdi, sonra ekran karartılırdı. gözümü kısarak kararan ekranda topu seçmeye çalışırdım.
evimizin yan sokağında galatasaraylılar lokali vardı, soğuk kış akşamlarında gocuğumun kapşonunu kafama geçirip o cama yaslanıp kartal gözlerim ile topu elinle gönderemeyeceğin yere gönderen hagi'yi izledim.
babam işini gücünü yoluna soktu, eve cine 5 aldı.
ben para vererek hagi'yi izledim. attığı golden sonra ayakkabısının tozunu almak isteyen takım arkadaşına mahçup bir şekilde teşekkür eden,
ben para vererek taffarel'i izledim, barçanın eski kaptanı popescu'yu. uefa kupasını kazandıktan sonra bülent korkmaz'ı. hiç biri senin gibi konuşmasa ölecek hastalığında değildi.
ardacım, ben televizyonda para vererek 11-12 senesi anka kuşu gibi küllerinden doğan gaassarayı izledim. hani senin transferin son günlerine kadar kalacağını söyleyip sonra bi anda gittiğin.
biz parasını vererek senin bu kulüpten apar topar gittiğin takımlardaki başarını izledik.
evet avrupa'ya gittin çok başarılı oldun ama bilmediğin bir şey vardı. büyürken küçülmek.
sen büyüdükçe egolandın. neden hagi olamadın? belki burada saklı.
başarıların daim olsun, ailenle hep mutlu ol,
ama hasan şaş ile necati'nin kavga ettiği o günü sikeyim dedirtme bize.
sus biraz, konuşma. ölmezsin konuşmasan.
halbuki bilsen sen konuştukça içimizdek 10 değil 66 da ölüyor.
bilmem farkettin mi?
sokakta galatasaray formalı çocuklar sneijder diyor, hagi diyor, drogba diyor ama arda demiyor.
illa konuşacaksan gel bunun hakkında konuşalım eleme turlarını şifreli kanaldan izlediğim.
ben futbolu takip etmeye 96 senesinde başlamış bir galatasaray taraftarıyım. taraftar derken şöyle tarif edeyim.
çocukluk yıllarımın başlarında babam bir süre işsizdi, durumumuz pek yoktu. maçları izlemeye mekanları bırak kahveye bile gidemezdim para isterler diye. halbuki babam o meşhur eskişehir maçında 14 senelik hasreti dindiren taraftar olmak için bir gün önce bilet kuyruğunda yorgan atıp uyuyup sabah biletini alan bir adam. öyle gaaassaraylı.
97 senesinde 4 yıllık serinin ilk şampiyonluğunu aldığımızda, bir forma almıştı bana önünde vakıfbank yazan. iki yıkayınca yazısı silinenlerden. üniforma gibi taşırdım onu sokakta.
bak arda,
bizim evde cine 5 yoktu, star tv'den yayınlandığında avrupa maçları, gözlerim acıyana kadar uykuya direnip maçları izlerdim. sonra cine 5, tele on vs. şeylerde maçların hatırladığım kadarıyla ilk 1-2 dakikası gösterilirdi, sonra ekran karartılırdı. gözümü kısarak kararan ekranda topu seçmeye çalışırdım.
evimizin yan sokağında galatasaraylılar lokali vardı, soğuk kış akşamlarında gocuğumun kapşonunu kafama geçirip o cama yaslanıp kartal gözlerim ile topu elinle gönderemeyeceğin yere gönderen hagi'yi izledim.
babam işini gücünü yoluna soktu, eve cine 5 aldı.
ben para vererek hagi'yi izledim. attığı golden sonra ayakkabısının tozunu almak isteyen takım arkadaşına mahçup bir şekilde teşekkür eden,
ben para vererek taffarel'i izledim, barçanın eski kaptanı popescu'yu. uefa kupasını kazandıktan sonra bülent korkmaz'ı. hiç biri senin gibi konuşmasa ölecek hastalığında değildi.
ardacım, ben televizyonda para vererek 11-12 senesi anka kuşu gibi küllerinden doğan gaassarayı izledim. hani senin transferin son günlerine kadar kalacağını söyleyip sonra bi anda gittiğin.
biz parasını vererek senin bu kulüpten apar topar gittiğin takımlardaki başarını izledik.
evet avrupa'ya gittin çok başarılı oldun ama bilmediğin bir şey vardı. büyürken küçülmek.
sen büyüdükçe egolandın. neden hagi olamadın? belki burada saklı.
başarıların daim olsun, ailenle hep mutlu ol,
ama hasan şaş ile necati'nin kavga ettiği o günü sikeyim dedirtme bize.
sus biraz, konuşma. ölmezsin konuşmasan.
halbuki bilsen sen konuştukça içimizdek 10 değil 66 da ölüyor.
bilmem farkettin mi?
sokakta galatasaray formalı çocuklar sneijder diyor, hagi diyor, drogba diyor ama arda demiyor.
illa konuşacaksan gel bunun hakkında konuşalım eleme turlarını şifreli kanaldan izlediğim.
