81
son 30 yılda ilk kez bununla ilgili ortaya bir plan koymuş ancak güzide taraftarımız 6 ay sabredebildiği için tekrar rafa kaldırılmış gibi gözüken spor kulüpleri için basit ekonomi yönetiminin bir parametresi.
amerikayı neden yeniden keşfetmeye çalışıyoruz anlamıyorum. borussia dortmund, lille, monaco ve daha niceleri galatasaray'ın 2021-2022 sezonu yaz transfer döneminde uyguladığı planı* uygulamış ve tekrar zirveye çıkmıştı. bu 1 (yazıyla bir) senede yapılabilecek bir proje değil hele 6 ayda (0.5 yıl yani) sonuç alınabilecek bir şey hiç değil. yaptığımız bonservis yatırımı bile 3-5 sene arası vadeye bölünmüş iken 6 ayda vazgeçilecek bir şey hiç değil.
bizi, menajer-yönetici ortaklıklarıyla yapılan 30 yaş üstü oyunculara tuzlu sözleşmeler direkt olarak bu noktaya getirdi. üstüne bu 30 yaş üzeri oyuncular kiralık olarak geliyorsa mali durumun iyice kötüye gider. iki kötü örnek üzerinden söylemek gerekirse; transfer performansları olarak 2017 - 2018 sezonu transfer dönemi > 2019-2020 sezonu yaz transfer dönemi. bunun sebebi çok basit: dursun özbek son transfer döneminde yaptığı bonservis yatırımının tamamı kulübe geri döndüğü gibi 2 tane de şampiyonluk getirdi. bu oyuncuların gomis ve mariano hariç hiç biri 30 yaş üstü değildi. buradaki sorun sonradan devlet yönetiminin ekonomi politikasının kurbanı olan ödeyemeyeceğimiz noktaya kadar yükselen oyuncu sözleşmeleriydi. bu sözleşmeler hala rahat bırakmadı yakamızı. mustafa cengiz yönetimi aynı maaş politikasını***** devam ettirirken oyuncuları kiralamayı yada yaşlı oyuncuları bonservissiz alma yolunu seçti. bu da sözleşmelerden hızlıca kurtulabilmemiz anlamına gelirken yapılan yatırımın geri gelmemesi anlamına geliyordu. o dönem yaptığımız neredeyse hiçbir transferin geri dönüşü beklenmiyordu. arada para kazandıran ve kazandıracak oyuncuların** hikayelerinin ise yönetim ile alakası yoktu. bu iki transfer döneminin ortak noktası başarılı olmadığı takdirde kulübü batıran türden olmaları.
2021-2022 sezonu yaz transfer dönemi bu türden değildi. başarı hemen gelmeyecekti belki rezil edecekti ama stabilite bu tür planlamaların püf noktasıdır. futbol aklı 6 ayda değişmez yoksa üstte yazdığım transfer politikalarından daha yıkıcı olma ihtimalleri vardır.
gördüğüm kadarı ile fatih terim sonrası 3 yıllık planlama 6 ayda son buldu. özellikle taraftarı coşturacak pahalı transferlere yönelmişiz gibi hissediyorum. bu tabi ki yeni futbol aklımız* ve onun futbol aklının*** planladığı bir yapı. 2021-2022 sezonu ara transfer dönemi henüz bitmediği hatta galatasaray için henüz başlamadığı için daha fazla bir şey de yazmak istemiyorum.
not: ffp cezası 1 transfer dönemi için verilmediğini hatırlatmak isterim 5 sene geriye doğru bütün harcamalarına bakılıyor. yani biz ffp cezası alırken sneijder'li drogba'lı kadronun ve 2013 - 2014 sezonu ara transfer döneminin de diyetini ödüyorduk. örnek olarak 2026'ya kadar da her sene falcao'nun aldığı para bize uefa tarafından sorulacak.
amerikayı neden yeniden keşfetmeye çalışıyoruz anlamıyorum. borussia dortmund, lille, monaco ve daha niceleri galatasaray'ın 2021-2022 sezonu yaz transfer döneminde uyguladığı planı* uygulamış ve tekrar zirveye çıkmıştı. bu 1 (yazıyla bir) senede yapılabilecek bir proje değil hele 6 ayda (0.5 yıl yani) sonuç alınabilecek bir şey hiç değil. yaptığımız bonservis yatırımı bile 3-5 sene arası vadeye bölünmüş iken 6 ayda vazgeçilecek bir şey hiç değil.
bizi, menajer-yönetici ortaklıklarıyla yapılan 30 yaş üstü oyunculara tuzlu sözleşmeler direkt olarak bu noktaya getirdi. üstüne bu 30 yaş üzeri oyuncular kiralık olarak geliyorsa mali durumun iyice kötüye gider. iki kötü örnek üzerinden söylemek gerekirse; transfer performansları olarak 2017 - 2018 sezonu transfer dönemi > 2019-2020 sezonu yaz transfer dönemi. bunun sebebi çok basit: dursun özbek son transfer döneminde yaptığı bonservis yatırımının tamamı kulübe geri döndüğü gibi 2 tane de şampiyonluk getirdi. bu oyuncuların gomis ve mariano hariç hiç biri 30 yaş üstü değildi. buradaki sorun sonradan devlet yönetiminin ekonomi politikasının kurbanı olan ödeyemeyeceğimiz noktaya kadar yükselen oyuncu sözleşmeleriydi. bu sözleşmeler hala rahat bırakmadı yakamızı. mustafa cengiz yönetimi aynı maaş politikasını***** devam ettirirken oyuncuları kiralamayı yada yaşlı oyuncuları bonservissiz alma yolunu seçti. bu da sözleşmelerden hızlıca kurtulabilmemiz anlamına gelirken yapılan yatırımın geri gelmemesi anlamına geliyordu. o dönem yaptığımız neredeyse hiçbir transferin geri dönüşü beklenmiyordu. arada para kazandıran ve kazandıracak oyuncuların** hikayelerinin ise yönetim ile alakası yoktu. bu iki transfer döneminin ortak noktası başarılı olmadığı takdirde kulübü batıran türden olmaları.
2021-2022 sezonu yaz transfer dönemi bu türden değildi. başarı hemen gelmeyecekti belki rezil edecekti ama stabilite bu tür planlamaların püf noktasıdır. futbol aklı 6 ayda değişmez yoksa üstte yazdığım transfer politikalarından daha yıkıcı olma ihtimalleri vardır.
gördüğüm kadarı ile fatih terim sonrası 3 yıllık planlama 6 ayda son buldu. özellikle taraftarı coşturacak pahalı transferlere yönelmişiz gibi hissediyorum. bu tabi ki yeni futbol aklımız* ve onun futbol aklının*** planladığı bir yapı. 2021-2022 sezonu ara transfer dönemi henüz bitmediği hatta galatasaray için henüz başlamadığı için daha fazla bir şey de yazmak istemiyorum.
not: ffp cezası 1 transfer dönemi için verilmediğini hatırlatmak isterim 5 sene geriye doğru bütün harcamalarına bakılıyor. yani biz ffp cezası alırken sneijder'li drogba'lı kadronun ve 2013 - 2014 sezonu ara transfer döneminin de diyetini ödüyorduk. örnek olarak 2026'ya kadar da her sene falcao'nun aldığı para bize uefa tarafından sorulacak.
