12256
bakın arakadaşlar farklı bir spor dalında uzun yıllar antrenörlük yaptım. genelde kücükler ile çalışmayı severdim. çocuklar bir başka oluyor. bir çocugum vardı. genel itibari ile çocuğun üzerinde pis bir koku olur ve yine genel itibari ile çocuğun burnu akardı. diğer çocuklar da onu pek sevmezlerdi. ancak takım olarak her şampiyonluk kutlamamızda o çocuğa sahip çıkılır onunla birlikte eğlenilirdi. bu o çocuğu daha temiz yapmadı ama grubumu takım yaptı. bırakan selçuk için degil takım için düşünün. her futbolcu golden sonra selçuğa bile sahip çıktı, takım duygusu ne kadar gelişmiş diye.
