inanılmaz bir maçtı. nereye baksam öfke patlamasi yaşayan insanlar vardı. öfke kelimesinin vücut bulmuş haliydi bu maç. caferağa'daki maçlarda yancisi mahmut uslu denen haysiyet yoksunu ile beraber hakemlere temas eden, eliyle işaretler yaparak açıktan tehdit eden ve bunu gözlerimizin içine sokan, taraftar her kendisine büyük başkan çektiğinde daha da kendinden geçen onursuz aziz yildirim'in korkusundan gelemediği maçtır. yancısı mahmut ve bugün fenerbahçe başkanlığını yapan yali çocuğu gelmişti. mahmut uslu'dan çok güzel makas almıştı taraftar :)) (bkz:
uslu uslu otur mahmut uslu) yalı çocuğu ise korkusundan altına yapiyordu. efendi çocuk diye ona kimse bulaşmadı. insanların derdi mahmut uslu ve aziz yıldırım'laydı. velhasıl, olur ya çok dolan bir insan patladığında nasıl tepki verir diye bir merak içinde olursanız direk bu maçın tribün çekimi videolarını açın. öfke patlaması nedir, dolmuşluk nedir, bir insan sınırını aşar ve en sonunda "burama'' kadar dediğimiz kısmı da aşarsa başına neler gelir öğrenmiş olursunuz. herkes öfke kusuyordu resmen. izahı yok.
saha içinde zaten rakibimizin oyunculari korkudan topu kaldiramiyordu potamiza atmak için. dizleri titriyordu. eze eze, döve döve yenmistik. alttaki resmi, 3. çeyreğin sonunda 1 megapiksel maxiplus telefonumla çekmiştim. hey gidi yadigâr maxiplus...
https://gss.gs/STC.jpg 
