20 ekim 1993 manchester united galatasaray maçı

• 51

  bu da ümit aktan'ın o ünlü vecizesi:
  
  http://alkislarlayasiyorum.com/...-golu-ordan-alamazdi
• 52

  (bkz: arif erdem'in manchester united'a attığı gol)
• 53

  kafilemiz ingiltere ye giderken hava alanında beş beş diye işaret yapan denyo ingilizler arif erdem in attığı gol sonrası fotoğraf çektirmişlerdir. ingilizler işte böyle bir millettir.
  
  http://3.bp.blogspot.com/...FI/s1600-h/arif2.jpg
• 54

  2-0 dan sonra uyuyarak 3-2 nin bağırtıları ile uyandığım maç. hala bir mucizedir derim.
• 55

  reklam aralarında tgrt'nin old trafford'dan canlı bağlantılarıyla takip etmeye çalıştığımız,bizim için küçük ama ülkemiz futbolu için büyük bir maç.
• 56

  henüz 7 yaşında beni mutluluktan çılgına çevirip ağlatan maçtır. maç görüntülerini zaman zaman izlerim ve hala ilk izlediğim günkü gibi tüylerim diken diken, gözlerim dolu dolur olur.*
  
  maçın daha başında skor 2-0 olduğunda herkes "eyvah fark yiyeceğiz" endişesine kapılmıştı ama ben ve ümit aktan biliyorduk ki bu sefer pes etmek yoktu, galatasaray direnecekti.
  
  arif erdem'in yaklaşık 30 metreden attığı şut, ümit aktan'ın tabiriyle köşedeki örümceği alarak gol olmuştu. yine ümit aktan'ın tabiriyle değil smeichel, bütün maykıllar gelse o golü ordan alamazdı. bu gol ümitsizliğe kapılanları kendine getirmişti. ama ben ve ümit aktan zaten ümitsiz değildik. bu golden sonra sahadaki oyuncularımızın kendilerine güvenleri gelmiş, daha rahat oynamaya başlamıştık. ilk yarının sonlarına doğru arif erdem'in ara pasında üç manchesterlı "3 in 1" diye tabir edebileceğimiz şekilde birbiriyle düğüm olup kubilay türkyılmaz'a al da at dediler ve artık skor 2-2'ydi. bu dakikadan sonra manchester iyice bozulmuş, sahada oyuncular birbirine bağırıp çağırır hale gelmişlerdi. külahları değişmiştik resmen.
  
  çevremdekilerin aksine bana bu durum çok doğal geliyor, zaten olması gereken buymuş gibi hissediyordum. benim bildiğim, tuttuğum galatasaray öyle oynardı hep, işte o yüzden galatasaraylıydım zaten ben de.
  
  sonra ilk yarı bitti.. herkes razıydı o skora, "keşke 2. yarı oynanmasa da maç böyle bitse" diye düşünüyorlardı. ama ben ve ümit aktan sabırsızlanıyorduk o 15 dakikalık devre arasının bir an önce bitmesi için, o güzelim sarı formalıları yeşil çimlerde tekrar görebilmek için.
  
  ikinci yarı başladı, ümit abiyle sözleşmişçesine rahattık ve bir o kadar da heyecanlı.. aman tanrım atak üstüne atak yapan, golleri kaçıran taraf bizdik. kaçırdığımız goller 3`ün habercisiydi adeta. sonra.. maçın adamı arif bir kez daha çıktı sahneye, top yine girmek istemedi, gitti direğe vurdu kendini ama kubilay türkyılmaz'dan kaçamadı. artık skor 3-2'ydi old trafford'da. golü çağıra çağıra getirmiştik, ağlamak istiyorduk ümit abiyle.. sesimiz, ses tellerimiz feda olsundu bu takıma.
  
  bu skorun utancıyla kalan dakikalarda manchester eric cantona'yla 3-3'ü buldu. sırf çok ayıp olmasın diye kendi sahalarında oynamalarına ve koskoca manchester olmalarına hürmeten razı olduk bu skora. ümit abi "hiç önemli değil çocuklar, hiç önemli değil" diyerek sesiyle başımı okşadı, ses tonuyla göz kırptı bana. sonra bitti maç..
  
  o maçtan sonra türkiye'de çok şey değişti, tabular yıkıldı. galatasaraylı olmanın değil türk olmanın gururunu yaşattı tüm türkiye'ye galatasaray. istendiği zaman neler yapılabileceğini gördü türk insanı. yine de bugün de benzerlerini gördüğümüz gibi bazıları bunu tesadüf olarak gördü. oysa ben ve ümit abi biliyorduk ki bu bir son değil, başlangıçtı. uefa kupası'nı kazanmaya kadar gidecek olan bir başlangıç..
• 57

  (bkz: nasıl yükleniyoruz nasıl)
• 58

  http://gsarsiv.wordpress.com/...-3-20-10-1993-2-tur/
• 59

  o attığımız 2. gol neredeyse olmayacaktı.**
• 60

  ağbimle beraber tv başında seyrettiğim maçtır.
  aynı saatlerde oynanan ajax-beşiktaş maçında şifo mehmetin attığı golle beşiktaş öne geçiyorken biz aynı dakikalarda 2-0 geriye düşmüştük bile.
  sonrasını zaten şimdiye kadar ki yazılarda okumuşsunuzdur,ancak kubilay 3.golü attığında
  ağbimle beraber yaşadığım sevinci hayatım boyunca unutma imkanım yok..
• 61

  ümit aktan da dahil olmak üzere öyle hasret kalmışız ki galibiyete... avrupa maçlarında tarih yazmaya, destan yazmaya öyle hasret kalmışız ki. ümit aktan aklımdaydı, açtım ve tekrar izedim. 3. gol olmadan önce bağırıyor;
  
  arif
  şut pozisyonunda vuruyor
  scmeichel
  direk
  gooolllll
  
  nasıl bir hasretse artık yırtmış boğazlarını. gerçekten duygulanmak isteyen açsın, izlesin. en taş kalpliyi bile ağlatır...
• 62

  özetle; arif erdem, schmeichel, kubilay türkyılmaz, ümit aktan...
  
  biraz daha detaylı özetle*;
  "bizim arif de öyle bir vuruyor ki, köşedeki örümceği alıyor."*
  "bu kez 20 dakikada 3 gol, 4 gol yok. galatasaray direnicek!"*
  "şımaykıl değil, bütün maykıllar gelse o golü ordan alamazdı!"*
  "nasıl yükleniyoruz, nasıl bir tempo!"**
  "mançestır yunaytıd neredee?!"**
  "golü çağıra çağıra getirdik!"*
  "ağlamak istiyorum!"*(u: "ağlamak istiyorum sayın seyirciler" vb. tabirler işte ümit aktan'ın bu cümlesinden sonra yaygınlaşmıştır, efsanevi bir repliktir)
  "bütün boğazım, bütün ses tellerim feda olsun bu takıma!"*
  "hiç önemli değil çocuklar, hiç önemli değil."*
  
  ulan ne maçtı be!
• 63

  hala dün gibi hatırladığım, efsane manu'yu çimlere gömdüğümüz maç.
  
  1993 senesinde henüz 9 yaşında bir çocuktum. günler öncesinden bu maçı bekleyip, tv karşısındaki çekyatta açılan yatağımda, heyacandan tv'ye bakamayıp kafamı yastığın altına sokarak izlediğimi (dinlediğimi) hatırlarım. her golde yataktan fırlayarak bağırdığımı hatırlarım bir de. ve bu maçı her hatırladığımda gözlerim dolar nedense, boğazıma da bir şey düğümleniverir.
• 64

  (bkz: sikilmiş manchester)
• 65

  sahaya üç forvetle çıktığımız maçtır.
  
  (bkz: kubilay türkyılmaz)
  (bkz: arif erdem)
  (bkz: hakan şükür)
• 66

  http://www.flickr.com/...9267/in/photostream/
• 67

  arif erdem'in attığı ilk golen sonra, hakan şükür'ün sevinen takıma 'haydi başlıyoruz, haydi aslanlarım' gibisinden bir hareketi/mimiği var ki, anlatılmaz, izlenir.
  
  bence o maçı hakan şükür'ün o tavrı kazandırdı.
  
  ''bu kez 20 dakikada 3-4 gol yiyen türk takımları yok! galatasaray direnecek!''
• 68

  yakın tarihimizde türklerin futbol alanında ingilizlere ilk baş kaldırısı bu maçtır. sonra katlanarak devam etmiştir.
• 69

  http://www.youtube.com/...&feature=related
• 70

  özetlerinde yada sağda solda bulunan kayıtlarda kesinti yoktur ama canlı yayında arifin golü reklam yüzünden güme gitmiş, tekrarında neyin ne oldugunu tam anlamıştık.
• 71

  galatasaray'ın bu maçta giydiği formanın üzerinde emek sigorta reklamı vardır.
• 72

  aileden kimsenin futbolla ilgisinin olmadığı dolayısıyla futbolun f'sinden haberimizin olmadığı ve okumayı daha yeni öğrendiğimiz zamanlar. bu maçta ilgimi çeken tek ilginç olay ingilizce telaffuzdan bihaber olduğum için manchester'in nasıl mençıstır okunduğundan ziyade united'ın nasıl yunaytıt okunduğuydu. fanatik galatasaraylı komşuyla izlediğimiz bu maçta, galatasaray'ın 2-0'dan sonra özellikle komşumuzun sinirden yüzü kıpkırmızı olduğunu gördükten sonra müthiş bir direnişle ve müthiş bir futbolla adamı sevinçten taklalar atar haline getirdiğini görmek o yaştaki bir çocuk için çok etkileyici bir olaydı. galatasaray ismi beynimize bu maçla kazındı. bir nevi ilk görüşte aşk olayıydı bizimki. tanım olarak beni galatasaraylı yapan maçtır.
• 73

  eğer ki yanlış hatırlamıyorsam bu maç o zamanlar yeni bir kanal olan tgrt' nin, bir türk takımının hem ulusal hem uluslararası anlamda yayınladığı ilk maçıydı. kura çekiminde united çıktığı andan itibaren galatasaray' ın şansını hemen tüm otoriteler sıfır olarak görmüşlerdi. manchester şöyle manchester böyle, o kadar çok anlatılır olmuştu ki, maç saatinde sahaya space jam filmindeki gibi canavarlar falan çıkacak sanmıştık. normal senin benim gibi adamlar çıktı sahaya. tabi o zamanlar bosman kuralları yok. o yüzden sahaya çıkan oyuncuların büyük kısmı ingiliz yıldızlardan oluşuyor. totalde de kadroda kimler yok ki; giggs, ince, cantona, schmeichel, hughes vs vs.
  işte bu şartlar altında başlayan maçta ilk 7 dakikada iki gol yiyince bizleri aldı derin bir düşünce. maç sekize mi gidiyor ona mı gidiyor nedir. üstelik united öyle bir oynuyor ki bizim oyuncular yanlarında futbol olarak cüccük gibi kalmaya başladılar. ilk 20 dakika böyle geçtikten sonra bi şey oldu. ne oldu; arif erdem yaklaşık 30 metreden topu kalecinin üstünden ağlara bıraktı. ve inanamayacaksınız ama biz bu golü asla canlı olarak seyredemedik. neden derseniz o zamanlar naklen yayınların arasında reklam alınıyordu. öyle bant reklam falan değil, bildiğin reklam girip çıkıyor, sonra maç devam ediyordu. ve tgrt bu maçta reklam işini öyle bir abarttı ki maçın yarısı sizlere ömür. işte arif' in golünü böyle göremedik biz, sevincini gördük. anladık ki maç 2-1 olmuş. bu dakikadan sonra sahadaki takımlar arasındaki her tür fark sıfıra indi. galatasaray sağdan soldan ortadan gelmeye, manchester' i per perişan etmeye başladı. arada pozisyon da veriyordu ama önemli değil. çünkü kalede 3 gol yemesine rağmen devleşen bir hayrettin vardı.
  çok uzatmayayım, maç önce 2-2 ye sonra 2-3 e ve sonunda da 3-3 e geldi. resmi olarak ortada bir beraberlik vardı ama kazanan tamamıyla galatasaray' dı.
• 74

  18 sene önce bugün birileri tarih yazdı ingiltere'de , hem de old trafford'da.manchester united'a karşı , cantona'ya , schmeichel'a karşı .
  
  tarih asla şerefiyle kazananları unutmaz.
• 75

  18 sene önce bugün ingiltere'de manchester'a öyle bir koyduk ki; şampiyonlar ligi'nin statüsü değişti..